((سبحان الله)) يا يك مرتبه ((سبحان ربى الأعلى و بحمده)) بگويد، و بايد اين كلمات دنبال هم و به عربى صحيح گفته شود، و ظاهر اين است كه گفتن هر ذكرى كه به اين مقدار باشد كفايت مىكند و مستحب است ((سبحان ربى الأعلى وبحمده)) را سه يا پنج يا هفت مرتبه يا بيشتر بگويد.
(مسأله 1059) در حال سجود بايد به مقدار ذكر واجب، بدن آرام باشد و موقع گفتن ذكر مستحب هم، آرام بودن بدن با قصد خصوصيت احوط است.
(مسأله 1060) اگر پيش از آن كه پيشانى به زمين برسد و بدن آرام بگيرد عمدا ذكر سجده را بگويد، يا پيش از تمام شدن ذكر عمدا سر از سجده بردارد نماز باطل است.
(مسأله 1061) اگر پيش از آن كه پيشانى به زمين برسد سهوا ذكر سجده را بگويد، و پيش از آن كه سر از سجده بردارد، بفهمد اشتباه كرده است، بايد دوباره در حال آرام بودن بدن ذكر را بگويد.
(مسأله 1062) اگر بعد از آن كه سر از سجده برداشت، بفهمد پيش از آن كه ذكر سجده تمام شود سر برداشته، نمازش صحيح است.
(مسأله 1063) اگر موقعى كه ذكر سجده را مىگويد، يكى از هفت عضو را عمدا از زمين بردارد، نماز باطل مىشود، ولى موقعى كه مشغول گفتن ذكر نيست اگر غير پيشانى جاهاى ديگر را از زمين بردارد و دوباره بگذارد اشكال ندارد.
(مسأله 1064) اگر پيش از تمام شدن ذكر سجده، سهوا پيشانى را از زمين بردارد نمىتواند دوباره به ‌زمين بگذارد، و بايد آن را يك سجده حساب كند. ولى اگر جاهاى ديگر را سهوا از زمين بردارد، بايد دو مرتبه به زمين بگذارد و ذكر را بگويد.
(مسأله 1065) بعد از تمام شدن ذكر سجده اول، بايد بنشيند تا بدن آرام گيرد و دوباره به سجده رود.
(مسأله 1066) جاى پيشانى نمازگزار بايد از جاى سر انگشتان پاى او