كلمه‌اى را بگويد، و بين آن كلمه و كلمه بعدش فاصله دهد، مثلا بگويد: الرحمن الرحيم و ميم الرحيم را زير بدهد، و بعد قدرى فاصله دهد و بگويد مالك يوم الدين، و معناى وصل به سكون آنست كه زير يا زبر يا پيش كلمه‌اى را نگويد و آن كلمه را به كلمه بعد نچسباند، مثل آن كه بگويد الرحمن الرحيم و ميم الرحيم را زير ندهد و فورا مالك يوم الدين را بگويد.
(مسأله 1014) در ركعت سوم و چهارم نماز مىتواند فقط يك حمد بخواند، يا يك مرتبه تسبيحات أربعه بگويد: يعنى يك مرتبه بگويد: ((سبحان الله والحمد لله ولا إله إلا الله والله اكبر)) و بهتر آنست كه سه مرتبه بگويد، و مىتواند در يك ركعت حمد و در ركعت ديگر تسبيحات بگويد، و در نماز فرادى بهتر است در هر دو ركعت تسبيحات بخواند. و براى مأموم در نمازهاى جهريه احوط لزومى اختيار تسبيحات است.
(مسأله 1015) در تنگى وقت بايد تسبيحات اربعه را يك مرتبه بگويد.
(مسأله 1016) بر مرد و زن واجب است كه در ركعت سوم و چهارم نماز، حمد يا تسبيحات را آهسته بخوانند.
(مسأله 1017) اگر در ركعت سوم و چهارم حمد بخواند، بنابر احتياط واجب بايد بسم الله آن را هم آهسته بگويد.
(مسأله 1018) كسى كه نمىتواند تسبيحات را ياد بگيرد يا درست بخواند بايد در ركعت سوم و چهارم حمد بخواند.
(مسأله 1019) اگر در دو ركعت اول نماز به خيال اين كه دو ركعت آخر است تسبيحات بگويد، چنانچه پيش از ركوع بفهمد، بايد حمد و سوره را بخواند و اگر در ركوع يا بعد از ركوع بفهمد، نمازش صحيح است.
(مسأله 1020) اگر در دو ركعت آخر نماز به خيال اين كه در دو ركعت اول است حمد بخواند يا در دو ركعت اول نماز با اين كه گمان مىكرده در دو ركعت آخر است حمد بخواند، چه پيش از ركوع بفهمد چه بعد از آن نمازش صحيح است.