البدر الزاهر، القادر، الغالب، القاهر، حارز المزايا والمأثر، صاحب المناقب والمفاخر، جامع الواح العلوم بلاتكسب الدفاتر، محيى معارف النبي ابن زين العابدين على (عليه السلام) وارث النبي الشفيع، والوصي المقبور مع أبيه بالبقيع ".
" امامت امام باقر (عليه السلام) به نص امام زين العابدين ثابت شده است و به آياتى كه دلالت بر امامت او مى كند و آن حضرت را القابى است " الطيب، الطاهر " اشاره به عصمت آن حضرت مى باشد كه از لوازم امامت است " النور الباهرة " او نور روشنگر است و اشاره به انكشاف باطن و اطلاع آن حضرت از امور مغيبه به تعليم الهى است كه از اوصاف ائمه است ".
يكى از محبان اهل بيت روايت كرده است كه وقتى از دروازهء " بقيع " بيرون رفتم متوجه " عوالى " مدينه بودم كه خرما به سلم (1) بخرم در بيرون دروازه، امام محمد باقر (عليه السلام) را ديدم كه از " عوالى " باز مى گشت و به شهر مى رفت. گفتم: السلام عليك يابن رسول الله، جواب سلام داد و فرمود: به كجا مى روى؟ گفتم: به عوالى مى روم خرما به سلم بخرم.
فرمود: امسال از ملخ ايمن شده ايد؟ اين سخن فرمود و به شهر رفت من آمدم خرما به سلم خريدم. چون وقت خرما شد، ملخ آمد و هر چه سبز بود تمامى بخورد و اين از آيات علوم غيبيه بود كه از نور باطن آن حضرت ظاهر شد. (2) شخص ديگرى روايت كرده است كه يك بار در وسط روز از مدينه به قبا مى رفتم حضرت امام محمد باقر (عليه السلام) را ديدم كه از زراعت ملك خود، باز مى گشت و چون بدن مبارك آن حضرت سنگين بود در آن هواى گرم عرق مى ريخت و بر دو غلام خود تكيه داده بود. از خاطرم گذشت كه مردى بزرگ از بزرگان بنى هاشم جهت حرص بر دنيا در روزى داده چنين گرم خود را به اين گونه زحمت مى افكند، چون اين معنى از قلبم خطور كرد، مرا پيش خود طلبيد و فرمود: * (إن بعض الظن إثم) * برخى از گمانها، گناه است. ما