" جابر " فرمود: چون او را ببينى سلام مرا به او برسان.
و در صحيح مسلم به اسناد خود روايت كرده است از حضرت امام محمد بن على باقر (عليه السلام) كه او فرمود: من با جماعتى پيش " جابر بن عبد الله انصارى " رفتم و او بسيار پير شده بود و چشم او پوشيده، از هر يك مى پرسيد كه تو چه كسى هستى؟ تا نوبت به من رسيد، پرسيد تو چه كسى هستى؟ گفتم: من محمد بن على بن الحسين ام، بسيار خوشوقت شد و گفت: خوش آمدى اى برادر زادهء من، و مرا پيش خود طلبيد و چون گره بر سينهء من بود باز گشود دست مبارك بر سينهء من ماليد. مرا خبر داد از حديث حج پيغمبر (صلى الله عليه وآله) پس حديث حج را تمام از براى من باز گفت آن حديث بسيار طولانى است و تمامى در صحيح مسلم از روايت امام محمد باقر (عليه السلام) كه از " جابر بن عبد الله انصارى " روايت فرموده است، ثابت مى باشد. (1) علماى حديث وائمهء فقه، بسيار فوائد علوم از آن حديث مبارك، استنباط فرموده اند.
" محيى معارف النبي... " احياء كنندهء معارف پيامبر (صلى الله عليه وآله) و صاحب فخر و شرف فرزندان آدم.
و اين اشاره است بدانكه دقائق علوم و معارف رسول خدا (صلى الله عليه وآله) در دوران امامت آن حضرت تازه شد مردم از آن فائده ها بردند چنان كه گفته اند از ائمهء تابعين هيچ كس را آن مقدار روايت ودرايت نيست كه آن حضرت را بود.
آن حضرت صاحب ميراث امامت است از بزرگ به بزرگ، يعنى از پدران بزرگ آن حضرت ميراث امامت به ارث برده. يعنى پدران آن حضرت همه امام بوده اند.
كنيت او ابوجعفر ولقبش " باقر " است كه پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) اين لقب را به او داده و عبد صالح هم از القاب اوست.
او وارث پيغمبر، شفاعت كننده و وصى صاحب عزت ومناعت است و او با پدرش