بخش پنجم / رهنمودها و ارشادات امام باقر (ع)...
امام باقر (عليه السلام) و سيرهء عملى و اخلاقى او در روزگارى كه مردم جهان در سراشيبى سقوط اخلاقى و پايمال شدن ارزشهاى معنوى پيش مى روند و هر روز هزاران حادثه و اتفاق سوء در اثر عدم توجه به معيارهاى اخلاقى و ارزشهاى معنوى رخ مى دهد به حدى كه جهان را در مسير سقوط ارزشهاى الهى و انسانى قرار داده است و روزى نيست كه ما شاهد بروز دهها نوع فاجعهء و حادثه اخلاقى نبوده باشيم، عوامل انظباطى و وسائل كنترل اين نوع حوادث نه تنها در جلوگيرى از وقوع چنين حوادث تكان دهنده تأثير گذار نيستند بلكه گاهى بر پيچيدگى و ابهام آنها، نيز مى افزايند و مردم را در سرگردانى و بهت و اضطراب بيشترى سير مى دهند از آنرو كه خود ضابطين و كنترل كنندگان، عامل به اوامر خويش، و نهى پذير از نواهى خويش نيستند در چنين شرايطى است كه بحرانهاى روحى روز به روز عميق تر، شديدتر، و سنگين تر مى گردد و مربيان و دلسوزان واقعى اصلاح و تهذيب و پاكسازى محيط روحى زندگى را، مأيوس كننده تر مى بيند، به حدى كه دستگاههاى عريض و طويل انتظامى، قضايى، دادگسترى مجامع مختلف جهان، نه تنها پاسخگوى يك هزارم جرمها و جنايات و خلافكاريها نمى گردند بلكه گاهى خود همين عوامل نيز دچار آلودگيها و بحران زدگيها و سردرگمى ها مى گردند و مشمول آن ضرب المثل معروف و پيش پا افتاده مى گردند كه مى گويد: " از قضا اسكجيين صفراء فزود " پس در چنين اوضاع بحرانى، و در چنين شرايط انحطاط معيارهاى اخلاقى در سطح جهان چه بايد كرد؟ به كجا مى بايست پناه برد؟ و از كدام دارو مى توان اميد شفا داشت؟
در پاسخ با كمال صراحت و قاطعيت مى توان گفت: علاج تمام نابسامانيهاى روحى و معنوى و داروى شفابخش بدون تأثيرات منفى تمام گرفتاريها و بحرانهاى اخلاقى و