پايهء علمى زراره او در علم كلام و مسائل اعتقادى و استدلالى، به قدرى ماهر و ورزيده بود كه متكلمان شيعه، شاگردان مكتب او محسوب مى شدند. (1) زراره علاوه بر آنكه يك محدث بزرگ، يك متكلم عاليقدر، و يك فقيه برجسته بود، شاعر و اديب با ذوقى نيز به شمار مى رفت و در مورد كلام هم، كتابى دربارهء " جبر و اختيار " تأليف نموده بود. (2) او يكى از چهار نفرى است كه امام صادق (عليه السلام) ضمن ستايش آنها فرمود:
" مكتب ما و احاديث پدرم را چهار نفر زنده كردند كه عبارتند از: زراره - معروف مكى - محمد بن مسلم - وبريد بن معاويه عجلى ". امام فرمود: " اگر اينان نبودند كسى از تعاليم دين و مكتب پيامبر (صلى الله عليه وآله) بهره اى نداشت. اينها حافظان دين و امينان پدرم در بيان حلال و حرام و احكام دين بودند ". (3) پيشواى ششم در حديث ديگرى فرموده است: خداوند " زراره " را رحمت كند، اگر " زراره " و امثال او نبودند احاديث پدرم از بين مى رفت. (4) روزى مرد شامى به حضور امام صادق (عليه السلام) رسيد و اعلام كرد براى مناظره با آن حضرت آمده است.
مرد شامى بحثهاى مختلفى پيش كشيد و امام در هر بحثى او را به يكى از ياران خود كه در مجلس حاضر بودند، ارجاع مى داد.
وقتى كه مرد شامى از مسائل فقهى پرسيد امام صادق (عليه السلام) رو به زراره نموده، فرمود:
زراره! تو با او بحث كن. آنگاه آن دو نفر شروع به بحث و مناظره كردند، طولى نكشيد زراره مرد شامى را محكوم ساخت و وى به شكست خود اعتراف نمود! (5)