دانشمندان و ادباء فراوان مى باشد.
زركلى صاحب الأعلام مى نويسد: " او تصنيفات و تأليفات متعددى دارد: يكى از آنها " معانى القرآن "، " المصادر "، " الحروف "، " القراات "، " النوادر " و " المتشابه في القرآن " مى باشد او در سال 189 ه‍ در رى از دنيا رفت ". (1) صاحب الكنى والألقاب مى نويسد: ابوالحسن على بن حمزه كوفى بغدادى شيعى مقرى نحوى، يكى از قرآء هفتگانه معلم محمد امين پسر هارون الرشيد بوده است و علامه بحر العلوم (قدس سره) گويد: " او قرائت را از حمزة بن حبيب زيات فرا گرفت نزد وى آمد در حالى كه به كساء پيچيده بود پس حمزه پرسيد كيست اين فرد كه قرائت مى كند؟ گفتند:
كسائى پس اين اسم بر او باقى ماند برخى نيز گفته اند او با كساء و عباى خود احرام بست پس ملقب به كسائى گرديد. (2) برخى گفته اند كه رشيد در سال 189 مسافرتى به طوس نمود كه همراه او كسائى و محمد بن حسن شيبانى فقيه حنفى حضور داشت پس اتفاقا هر دو آنها در رى مردند و هارون گفت فقه و عربيت هر دو در رى مدفون شدند و در فهرست ابن نديم نيز آمده است كه كسائى در سال 179 در " زيتونيه " قريه اى از قراء رى از دنيا رفت ".
3. اهميت عالم:
مرگ يك عالم در نظر شيطان، خوشحال كننده تر از مرگ هفتاد عابد است. (3) 4. كوچكى دنيا:
من برادرى داشتم كه در نظرم بزرگ و با عظمت بود، و علت آن كوچكى دنيا در نظر