3. گفتار حرانى:
گفتار حرانى: احمد بن تيميه حراني (م 728 ه): بنيانگذار مسلك وهابيت و مؤلف كتاب " منهاج السنة النبوية في نقض كلام الشيعة " كه آن را در رد كتاب " منهاج الكرامة " " علامهء حلى " تأليف نموده است و در آن از روش نقد منطقى، منحرف شده و روش بد دهنى و دشنام را در پيش گرفته است و خلاف ضروريات دينى و اخلاقى را مطرح ساخته است چنان كه از كتاب " سبل الهدى " نقل است كه در تطهير اوساخ منكرات اين كتاب، آب درياها كافى نيست. او دربارهء امام باقر (عليه السلام) در عبارت كوتاهى چنين مى نويسد:
" ابوجعفر محمد بن على از نخبگان اهل علم و دين است و بدان جهت كه شكافندهء علوم اسلامى بود، " باقر " ناميده شده است ".
4. گفتار ابن خلكان:
گفتار ابن خلكان: احمد بن محمد معروف به " ابن خلكان " (608 - 681 ه)، از مشاهير مورخين و قضات و علماى نامى قرن هفتم هجرى كه در اصول اشعرى و در فروع شافعى مذهب بود در كتاب " وفيات الأعيان وأنباء ابناء الزمان " از او است با همهء تعصب و گروه گرايى كه دارد باز در برابر عظمت علمى و موقعيت اجتماعى امام (عليه السلام) ناچار لب به اعتراف گشوده و مى نويسد:
" ابوجعفر محمد بن زين العابدين على بن الحسين بن على بن ابيطالب (عليه السلام)، الملقب بالباقر. أحد الأئمة الإثنى عشر في اعتقاد الإمامية وهو والد جعفر الصادق وكان الباقر عالما سيدا كبيرا وإنما قيل له الباقر لأنه تبقر في العلم، اي توسع، والتبقر: التوسع وفيه يقول الشاعر:
يا باقر العلم، لأهل التقى * و خير من لبى، على الأجبل (1) " ابوجعفر محمد بن زين العابدين... ملقب به " باقر " يكى از ائمهء دوازده گانه به اعتقاد شيعهء اماميه و پدر (امام) جعفر صادق (عليه السلام) مى باشد و باقر (عليه السلام) عالم بزرگ و سيد عظيمى