معين نكرده است، اگر از روى فراموشى، يا ناچارى، يا غفلت، آن عمل را انجام دهد كفاره بر او واجب نيست ولى بعدا هر وقت از روى اختيار آن را بجا آورد، بايد كفاره بدهد.
(مسأله 2666) اگر نذر كند كه در هر هفته روز معينى مثلا روز جمعه را روزه بگيرد چنانچه يكى از جمعه‌ها عيد فطر يا قربان باشد يا در روز جمعه عذر ديگرى مانند سفر يا حيض براى او پيدا شود، بايد آن روز را روزه نگيرد و قضاى آن را بجا آورد.
(مسأله 2667) اگر نذر كند كه ‌مقدار معينى صدقه بدهد، چنانچه پيش از دادن صدقه بميرد لازم نيست آن مقدار را از مال او صدقه بدهند و بهتر اين است كه بالغين از ورثه آن مقدار را از حصه خود از قبل ميت صدقه بدهند.
(مسأله 2668) اگر نذر كند كه به فقير معينى صدقه بدهد، نمىتواند آن را به فقير ديگر بدهد و اگر آن فقير بميرد، بنابر احتياط بايد به ورثه او بدهد.
(مسأله 2669) اگر نذر كند كه به زيارت يكى از امامان مثلا به زيارت حضرت ابى عبد الله (ع) مشرف شود، چنانچه به زيارت امام ديگر برود كافى نيست، و اگر بواسطه عذرى نتواند آن امام را زيارت كند، چيزى بر او واجب نيست.
(مسأله 2670) كسى كه نذر كرده زيارت برود و غسل زيارت و نماز آن را نذر نكرده لازم نيست آنها را بجا آورد.
(مسأله 2671) اگر براى حرم يكى از امامان يا امامزادگان نذر كند بايد آن را بنابر احتياط در تعمير و روشنائى و فرش حرم و مانند اينها مصرف كند.
(مسأله 2672) اگر براى خود امام (ع) چيزى نذر كند، چنانچه مصرف معينى را قصد كرده، بايد به همان مصرف برساند و اگر مصرف معينى را قصد نكرده، بهتر آن است كه به مصرفى برساند كه نسبتى با امام (ع) داشته باشد مانند زوار فقير يا به مصارف حرم آن امام از قبيل تعمير و مانند آن برساند و همچنين است اگر چيزى را براى امامزاده‌اى نذر كند.