سير است، گندم يا جو يا نان و مانند اينها بدهد. و چنانچه هر سه برايش ممكن نباشد، هر كدام آنها كه ممكن است بايد انجام دهد.
(مسأله 1675) اگر روزهدار دروغى را به خدا و پيغمبر (ص) عمدا نسبت دهد، بنابر احتياط كفاره جمع كه تفصيل آن در مسأله پيش گفته شد بر او واجب مىشود.
(مسأله 1676) اگر روزهدار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه جماع كند براى هر دفعه يك كفاره بر او واجب است. و ظاهر اين است كه استمناء نيز حكم جماع را دارد.
(مسأله 1677) اگر روزهار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه غير جماع و استمناء كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند، انجام دهد، براى همه آنها يك كفاره كافى است.
(مسأله 1678) اگر روزهدار غير از جماع و استثمناء كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند، انجام دهد، و بعد با حلال خود جماع نمايد، براى هر كدام يك كفاره واجب مىشود.
(مسأله 1679) اگر روزهدار غير از جماع و استمناء كارى ديگرى كه حلال است و روزه را باطل مىكند، انجام دهد مثلا آب بياشامد و بعد كار ديگرى كه حرام است و روزه را باطل مىكند غير از جماع و استمناء انجام دهد، مثلا غذاى حرامى بخورد، يك كفاره كافيست.
(مسأله 1680) اگر روزهدار آروغ بزند و چيزى در دهانش بيايد، چنانچه عمدا آن را فرو ببرد، روزهاش باطل است، و بايد قضاى آن را بگيرد، و كفاره هم بر او واجب مىشود، و اگر خوردن آن چيز حرام باشد، مثلا موقع آروغ زدن، خون يا غذائى كه از صورت غذا بودن خارج است، به دهان او بيايد و عمدا آن را فرو برد بايد قضاى آن روزه را بگيرد و بنابر احتياط كفاره جمع هم بر او واجب مىشود.
(مسأله 1681) اگر نذر كند كه روز معينى را روزه بگيرد، چنانچه در آن روزه عمدا روزه خود را باطل كند، بايد كفاره بدهد و كفاره آن به نحوى است كه