(مسأله 1642) هر گاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده، اگر چه بداند پيش از اذان محتلم شده، روزه او صحيح است.
(مسأله 1643) كسى كه مىخواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد، هر گاه تا اذان صبح جنب بماند، اگر چه از روى عمد نباشد، روزه او باطل است.
(مسأله 1644) كسى كه مىخواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد، اگر بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده و بداند پيش از اذان محتلم شده است، روزه او باطل است ولى چنانچه وقت قضاى روزه تا آمدن ماه رمضان ديگر تنگ است، مثلا پنج روز روزه قضاى رمضان دارد و پنج روز هم به رمضان مانده است بهتر آنست كه آن روز را روزه بگيرد و بعد از رمضان هم عوض آن‌ را بجا آورد.
(مسأله 1645) اگر در روزه واجبى غير قضاى روزه رمضان از روزه‌هائى كه مثل روزه كفاره وقت معينى ندارد، عمدا تا اذان صبح جنب بماند، اظهر اين است كه روزه‌اش صحيح است، ولى بهتر آنست كه غير از آن روزه روز ديگرى را روزه بگيرد.
(مسأله 1646) اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود، و عمدا غسل نكند در روزه ماه رمضان، روزه‌اش باطل است. و در غير آن باطل نيست اگر چه احوط غسل كردن است و زنى كه وظيفه‌اش نسبت به حيض يا نفاس تيمم است در روزه ماه رمضان اگر عمدا پيش از اذان صبح تيمم نكند روزه‌اش باطل است.
(مسأله 1647) اگر زن پيش از اذان صبح در ماه ‌رمضان از حيض يا نفاس پاك شود، و براى غسل وقت نداشته باشد، بايد تيمم نمايد و بنابر احتياط واجب بايد تا اذان صبح بيدار بماند و همچنين است حكم جنب در صورتى كه وظيفه‌اش تيمم باشد.
(مسأله 1648) اگر زن نزديك اذان صبح در ماه مبارك رمضان از حيض يا نفاس پاك شود و براى هيچ كدام از غسل و تيمم وقت نداشته باشد، روزه‌اش صحيح است.
(مسأله 1649) اگر زن بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاك شود، يا در بين روز خون حيض يا نفاس ببيند، اگر چه نزديك مغرب باشد، روزه