نمىتواند روزه بگيرد.
(مسأله 1353) مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلى بماند، اگر از ماندن منصرف شود، و پيش از آن كه از قصد ماندن برگردد شك كند كه يك نماز چهار ركعتى خوانده يا نه، بايد نمازهاى خود را شكسته بخواند.
(مسأله 1354) اگر مسافر به نيت اين كه نماز را شكسته بخواند مشغول نماز شود، و در بين نماز تصميم بگيرد كه ده روز يا بيشتر بماند، بايد نماز را چهار ركعتى تمام نمايد.
(مسأله 1355) مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلى بماند، اگر در بين نماز اول چهار ركعتى از قصد خود برگردد، چنانچه مشغول ركعت سوم نشده، بايد نماز را دو ركعتى تمام نمايد، و بقيه نمازهاى خود را شكسته بخواند و همچنين است اگر مشغول ركعت سوم شده و به ركوع رفته باشد نمازش باطل است و بايد آن را شكسته اعاده نمايد. و تا وقتى كه در آن جا هست نماز را شكسته بخواند.
(مسأله 1356) مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلى بماند، اگر بيشتر از ده روز در آنجا بماند، تا وقتى كه مسافرت نكرده، بايد نمازش را تمام بخواند و لازم نيست دوباره قصد ماندن ده روز كند.
(مسأله 1357) مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلى بماند، بايد روزه واجب را بگيرد، و مىتواند روزه مستحبى را هم بجا آورد، و نماز جمعه و نافله ظهر و عصر و عشا را هم بخواند.
(مسأله 1358) مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلى بماند، اگر بعد از خواندن يك نماز چهار ركعتى، يا بعد از ماندن ده روز - اگر چه يك نماز تمام هم نخوانده باشد - بخواهد به جائى كه كمتر از چهار فرسخ است برود و برگردد و دوباره در جاى اول خود ده روز يا كمتر بماند، از وقتى كه مىرود تا وقتى كه بر مىگردد و بعد از برگشتن بايد نماز را تمام بخواند، ولى اگر برگشتن به محل اقامتش فقط از اين جهت باشد كه در طريق سفرش واقع شده است و سفر او