(مسأله 823) ((شرط دوم)) لباس نمازگزار بايد مباح باشد، و كسى كه مىداند پوشيدن لباس غصبى حرام است، يا اين كه از روى تقصير حكم مسأله را نداند اگر عمدا در آن لباس نماز بخواند، باطل است. ولى در چيزهائى كه به تنهائى عورت را نمىپوشاند و همچنين چيزهائى كه فعلا نمازگزار آنها را نپوشيده، مانند دستمال بزرگ يا لنگى كه در جيب گذاشته شود اگر چه بشود عورت را با آنها پوشانيد، و همچنين چيزهائى كه نمازگزار آنها را پوشيده ولى ساتر مباح ديگرى دارد، در تمام اين صور غصبى بودن آنها به نماز ضررى ندارد، هر چند احتياط در ترك است.
(مسأله 824) كسى كه مىداند پوشيدن لباس غصبى حرام است، ولى نمىداند نماز را باطل مىكند، اگر عمدا با لباس غصبى نماز بخواند به تفصيلى كه در مسأله قبلى گفته شد نمازش باطل است.
(مسأله 825) اگر نداند كه لباس او غصبى است يا فراموش كند در صورتى كه خود غاصب نباشد و با آن لباس نماز بخواند، نمازش صحيح است.
(مسأله 826) اگر نداند، يا فراموش كند كه لباس او غصبى است و در بين نماز بفهمد، چنانچه چيز ديگرى عورت او را پوشانده است و مىتواند فورا يا بدون اين كه موالات (يعنى پى در پى بودن نماز) بهم بخورد، لباس غصبى را بيرون آورد، بايد آن را بيرون آورد، و اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده، يا نمىتواند لباس غصبى را فورا بيرون آورد، يا اگر بيرون آورد پى در پى بودن نماز بهم مىخورد، در صورتى كه به مقدار يك ركعت هم وقت داشته باشد، بايد نماز را بشكند و با لباس غير غصبى نماز بخواند، و اگر به‌ اين مقدار وقت ندارد، بايد در حال نماز لباس را بيرون آورد و به دستور نماز برهنگان نماز را تمام نمايد.
(مسأله 827) اگر كسى براى حفظ جانش با لباس غصبى نماز بخواند، يا مثلا براى اين كه دزد لباس غصبى را نبرد با آن نماز بخواند، نمازش صحيح است.
(مسأله 828) اگر با عين پولى كه خمس آن را نداده لباس بخرد، حكم نماز خواندن در آن لباس، حكم نماز خواندن در لباس غصبى است.
(مسأله 829) ((شرط سوم)) لباس نمازگزار بايد از اجزاء حيوان مرده‌اى