رعايت كنند، بنابر اين اگر زن يائسه يا صغيره سنى مذهبى شيعه گردد از آن قاعده (لزوم نگهدارى عده) خارج مىشود و اگر طلاق او رجعى بوده باشد جايز است نفقه ايام عده را از شوهر سنى مطالبه كند، و چون بر مذهب شيعه عده ندارد جايز است در آن ايام با شخص ديگرى ازدواج كند و همينطور اگر مرد سنى شيعه گردد، جايز است با خواهر زن يائسه و صغيره‌اى را كه طلاق داده است و هنوز به مذهب اهل سنت در ايام عده هستند، ازدواج كند و لازم نيست كه احكام عده را رعايت كند.
4 - اگر مرد سنى مذهب بدون حضور دو شاهد عادل زن خود را طلاق دهد و يا مقدارى از بدن زن خود را، مثلا يك انگشت زنش را طلاق دهد، بر مذهب او اين طلاق صحيح است و طلاق تمان زن واقع مىشود ولى بر مذهب اماميه اين طلاق باطل است و بايد طلاق در حضور دو عادل واقع شود، بنابر اين مرد شيعه مذهب بنا به قاعده الزام مىتواند با آن زن مطلقه پس از تمام شدن ايام عده ازدواج كند.
5 - مرد سنى بنابر مذهب خود اگر در حال عادت، زن خود را طلاق دهد و يا در حال پاكى كه با او مقاربت كرده است، طلاق دهد، اين طلاق صحيح است ولى در مذهب اماميه اين طلاق باطل است بنابر اين، مرد شيعه مذهب بنا به قاعده الزام مىتواند با آن زن بعد از تمام شدن ايام عده ازدواج كند.
6 - به مذهب ابى حنيفه كسى كه به اجبار و اكراه زنش را طلاق دهد، آن طلاق صحيح است ولى به مذهب اماميه طلاقى كه به جبر واقع شود، باطل است.
بنابر اين شخصى شيعه مذهب بنا به قاعده الزام مىتواند با زنى كه با جبر و اكراه شوهرش او را طلاق داده در صورتى كه پيرو مذهب ابى حنيفه باشد ازدواج كند.
7 - اگر مرد سنى قسم ياد كند كه كارى را انجام ندهد و اگر آن كار را انجام داد، زنش مطلقه شود، اتفاقا آن كار را انجام داد در اين صورت بر مذهب خودش زن او مطلقه مىشود و بر مذهب اماميه طلاق تحقق پيدا نكرده، بنا به قاعده الزام جايز است مرد شيعى مذهب بعد از ايام عده با آن زن ازدواج كند، از اين قبيل است به نوشته طلاق دادن زن كه بر مذهب اهل سنت جايز است و بر مذهب اماميه با نوشته طلاق انجام نمىشود بنا به قاعده الزام مرد شيعه مذهب مىتواند با زن مطلقه با نوشته پس از ايام عده ازدواج كند.