(مسأله 2694) اگر براى چيزى كه وقف كرده متولى معين كند، بايد مطابق قرارداد او رفتار شود، و اگر معين نكند، چنانچه بر افراد مخصوصى مثلا بر اولاد خود وقف كرده باشد اختيار با خود آنان است و اگر بالغ نباشند اختيار با ولى ايشان است و براى استفاده از وقف اجازه حاكم شرع لازم نيست.
(مسأله 2695) اگر ملكى را مثلا بر فقرا يا سادات وقف كند، يا وقف كند كه منافع آن به مصرف خيرات برسد، در صورتى كه براى آن ملك متولى معين نكرده باشد، اختيار آن با حاكم شرع است.
(مسأله 2696) اگر ملكى را بر افراد مخصوصى مثلا بر اولاد خود وقف كند كه هر طبقه‌اى بعد از طبقه ديگر از آن استفاده كنند، چنانچه متولى وقف آن را اجاره دهد و بميرد اجاره باطل نمىشود. ولى اگر متولى نداشته باشد و يك طبقه از كسانى كه ملك بر آنها وقف شده، آن را اجاره دهند و در بين مدت اجاره بميرند، چنانچه طبقه بعدى آن اجاره را امضا نكنند اجاره باطل مىشود. و در صورتى كه مستأجر مال الاجاره تمام مدت را داده باشد مال الاجاره از زمان مردنشان تا آخر مدت اجاره را از مال آنان مىگيرد.
(مسأله 2697) اگر ملك وقف خراب شود، از وقف بودن بيرون نمىرود مگر آن كه عنوانى را قصد كرده باشد كه آن عنوان از بين برود مثل اين كه باغ را براى تنزه وقف كرده باشد كه اگر آن باغ خراب شود وقف باطل مىشود و به ورثه واقف برمىگردد.
(مسأله 2698) ملكى كه مقدارى از آن وقف است و مقدارى از آن وقف نيست اگر تقسيم نشده باشد، حاكم شرع يا متولى وقف مىتواند با نظر خبره سهم وقف را جدا كند.
(مسأله 2699) اگر متولى وقف، خيانت كند و عايدات آن را به مصرفى كه معين شده نرساند، حاكم شرع امينى را به او ضميمه مىنمايد كه مانع از خيانتش گردد و در صورتى كه ممكن نباشد مىتواند به جاى او متولى امينى معين نمايد.