احكام مالى كه انسان آن را پيدا مىكند (مسأله 2573) مال گم شده كه از قسم حيوان نيست چنانچه انسان پيدا كند و نشانه‌اى نداشته باشد كه بواسطه آن صاحبش معلوم شود، و قيمت آن كمتر از يك درهم ((6 / 12 نخود نقره سكه‌دار)) نباشد، احتياط مستحب آنست كه آن را از طرف صاحبش به فقرا صدقه بدهد و تملك نكند.
(مسأله 2574) اگر مالى پيدا كند كه قيمت آن از يك درهم كمتر است چنانچه صاحب آن معلوم باشد و انسان نداند راضى است يا نه، نمىتواند بدون اجازه او بردارد و اگر صاحب آن معلوم نباشد، مىتواند به قصد اين كه ملك خودش است بردارد و واجب است كه هر وقت صاحبش پيدا شد، در صورتى كه تلف نشده خود مال را و در صورتى كه تلف شده عوض آن را به او بدهد.
(مسأله 2575) هر گاه چيزى را كه پيدا كرده نشانه‌اى دارد كه بواسطه آن مىتواند صاحبش را پيدا كند، اگر چه بداند صاحب آن سنى يا كافرى است كه اموالش محترم است، در صورتى كه قيمت آن چيز به مقدار يك درهم برسد بايد از روزى كه آن را پيدا كرده تا يك سال در محل اجتماع مردم اعلان كند.
(مسأله 2576) اگر انسان خودش نخواهد اعلان كند، مىتواند به كسى كه اطمينان دارد بگويد كه از طرف او اعلان نمايد.