(مسأله 2475) اگر زنى بچهاى را با شرائطى كه در مسأله (2483) گفته مىشود، شير دهد، شوهر آن زن كه صاحب شير است، به خواهرهاى آن بچه محرم نمىشود، ولى احتياط مستحب آنست كه با آنان ازدواج ننمايد، و نيز خويشان شوهر به خواهر و برادر آن بچه محرم نمىشوند.
(مسأله 2476) اگر زنى بچهاى را شير دهد، به برادرهاى آن بچه محرم نمىشود، و نيز خويشان آن زن به برادر و خواهر بچهاى كه شير خورده محرم نمىشوند.
(مسأله 2477) اگر انسان با زنى كه دخترى را شير كامل داده ازدواج كند و با آن نزديكى نمايد، ديگر نمىتواند آن دختر را براى خود عقد كند.
(مسأله 2478) اگر انسان با دخترى ازدواج كند، ديگر نمىتواند با زنى كه آن دختر را شير كامل داده ازدواج نمايد.
(مسأله 2479) انسان نمىتواند با دخترى كه مادر، يا مادر بزرگ او آن دختر را شير كامل داده ازدواج كند. و نيز اگر زن پدر انسان از شير پدر او دخترى را شير داده باشد انسان نمىتواند با آن دختر ازدواج نمايد. و چنانچه دختر شيرخوارى را براى خود عقد كند، بعد مادر، يا مادر بزرگ، يا زن پدر او آن دختر را شير دهد، عقد باطل مىشود.
(مسأله 2480) با دخترى كه خواهر، يا زن برادر انسان او را شير كامل داده، نمىشود ازدواج كرد. و همچنيين است اگر خواهرزاده، يا برادرزاده، يا نوه خواهر يا نوه برادر انسان آن دختر را شير داده باشد.
(مسأله 2481) اگر زنى بچه دختر خود را شير كامل دهد، آن دختر به شوهر خود حرام مىشود، و همچنين است اگر بچهاى را كه شوهر دخترش از زن ديگر دارد شير دهد. ولى اگر زنى بچه پسر خود را شير دهد، زن پسرش كه مادر آن طفل شيرخوار است بر شوهر خود حرام نمىشود.
(مسأله 2482) اگر زن پدر دخترى بچه شوهر آن دختر را به شير پدرش شير دهد، آن دختر به شوهر خود حرام مىشود، چه بچه از همان دختر چه از زن