ارزشى، بازگشت به در خانه اهل بيت عصمت و طهارت، و مراجعه به اين مناديان سعادت و سلامت، و توسل به ذيل عنايت تربيتى و اخلاقى، اين الگوهاى فضيلت و معنويت مىباشد و دنيا هر مقدار كه از اين منابع شفأ و رحمت، و از اين اصلاح‌گران اصلاح شدهء الهى، فاصله بگيرد يقينا به همان اندازه گرفتار بحران عذاب وجدان، و نابسامانى‌هاى اخلاقى و روانى خواهد شد و بس، چون اينان مناديان اصول فضيلت آفرين قرآن كريم و تعاليم عاليه الهى هستند كه هدف آن " فيه شفاء ورحمة " مى باشد.
اينان ترويج كنندگان سيرهء پاك نبوى (صلى الله عليه وآله) هستند جايى كه در حق او آمده است:
" انك لعلى خلق عظيم ".
اى رسول گرامى من! تو سرشار از اخلاق و فضيلت و مالامال از ارزشهاى معنويت و انسانيت هستى و تنها راه روش توست كه نجاتبخش و حيات آفرين است نه راهها و شيوه‌هاى معمولى و بشرى كه خود ضد ارزش و توليد كنندهء فساد و تباهى در جامعه مىباشند.
پيشوايى كه در صدد نشان دادن سيرهء عملى او هستيم يكى از آن مشعلداران هدايت و سعادت و يكى از راهنمايان واقعى جامعهء بشرى مى باشد كه خود عامل به گفته ها و رهنمودهاى خويش، و نهى پذير از نواهى خويشتن مى باشد بلكه به اصول اخلاقى از آن زاويه مىنگرد كه آنها خود هدف و غايت مطلوب هستند نه ابزار كار و نردبان صعود به هدف، دروغ، بىحيايى، ظلم و فساد و فحشاء... خود به خود زشت و ناروا و نامطلوب است نه از آن نظر كه امروز در تأمين هدف شخصى من، كارآيى ندارند پس ناروا و نامطلوب هستند و اگر روزى نقشى در روند كار من داشته باشند پس مطلوب و زيبا و مورد پسند خواهند بود نه در هر زمان و مكان و هر فرد... مگر موردى كه خود موضوع از ميان رخت بربندد و اصولا مورد گفتگو عوض شود و استحاله يا تبدل از وضعى به وضع ديگر گردد كه طبعا حكم آن نيز، تغيير و تبديل خواهد يافت.
از اصل موضوع بيشتر دور نشويم گفتگوى ما در سيرهء عملى امام باقر (عليه السلام) به عنوان يكى از مشعلداران هدايت و ارشاد مردم بود از زندگى عملى او، گلچينى‌هايى را ارائه