(مسأله 463) اگر با زن حائض چند مرتبه جماع كند بهتر آنست كه براى هر جماع يك كفاره بدهد.
(مسأله 464) اگر مرد در حال جماع بفهمد زن حائض شده، بايد فورا از او جدا شود و اگر جدا نشود نيز احتياط مستحب اين است كه كفاره بدهد.
(مسأله 465) اگر مرد با زن حائض زنا كند يا با زن حائض نامحرمى به گمان اين كه عيال خودش است جماع نمايد، نيز احتياط مستحب اين است كه كفاره بدهد.
(مسأله 466) كسى كه از روى نادانى يا فراموشى با زن در حال حيض نزديكى كند كفاره ندارد.
(مسأله 467) اگر مرد به اعتقاد اين كه زن حائض است با او نزديكى كند و بعدا معلوم شود كه حائض نبوده است كفاره ندارد.
(مسأله 468) طلاق دادن زن در حال حيض، بطورى كه در احكام طلاق گفته مىشود باطل است.
(مسأله 469) اگر زن بگويد حائضم يا از حيض پاك شده‌ام، بايد حرف او را قبول كرد.
(مسأله 470) اگر زن در بين نماز حائض شود، نمازش باطل است.
(مسأله 471) اگر زن در بين نماز شك كند كه حائض شده يا نه، نمازش صحيح است. ولى اگر بعد از نماز بفهمد كه در بين نماز حائض شده، نمازى كه خوانده باطل است.
(مسأله 472) بعد از آن كه زن از خون حيض پاك شد، واجب است براى نماز و عبادتهاى ديگرى كه بايد با وضو يا غسل يا تيمم بجا آورده شود، غسل كند. و دستور آن مثل غسل جنابت است، و بهتر آنست كه پيش از غسل وضو هم بگيرد.
(مسأله 473) بعد از آن كه زن از خون حيض پاك شد اگر چه غسل نكرده باشد، طلاق او صحيح است، و شوهرش هم مىتواند با او جماع كند و اولى اين است كه جماع پس از شستن فرج باشد، ولى احتياط مستحب آنست كه پيش از غسل از جماع با او خوددارى نمايد. اما كارهاى ديگرى كه در وقت حيض بر او حرام بوده مانند توقف در مسجد و مس خط قرآن تا غسل نكند بر او حلال نمىشود.