(13) بول‌دان (مثانه) (14) حدقه چشم. ولى ظاهر اين است كه در پرندگان به جز خون و فضله و زهره‌دان و سپرز و دنبلان از چيزهائى كه ذكر شد وجود ندارد.
(مسأله 2636) خوردن بول شتر حلال است، و اجتناب از بول ساير حيوانات حلال گوشت و همچنين سائر چيزهائى كه طبع از آنها متنفر است احوط و اولى است.
(مسأله 2637) خوردن گل حرام است و خوردن گل داغستان و گل ارمنى براى معالجه اشكال ندارد و خوردن كمى از تربت حضرت سيد الشهداء (ع) براى استشفاء جائز است و بهتر اين است كه تربت را در مقدارى از آب مثلا حل نمايند كه مستهلك شود و بعدا آن آب را بياشامند.
(مسأله 2638) فرو بردن آب بينى و خلط سينه كه در دهن آمده حرام نيست و نيز فرو بردن غذائى كه موقع خلال كردن، از لاى دندان بيرون مىآيد اشكال ندارد.
(مسأله 2639) خوردن چيزى كه موجب مرگ مىشود يا براى انسان ضرر كلى دارد حرام است.
(مسأله 2640) خوردن گوشت اسب و قاطر و الاغ مكروه است و اگر كسى آنها را وطى (نزديكى) كند، خود و نسلشان حرام مىشوند و بول و سرگين آنها نجس مىشود و بايد آنها را از شهر بيرون ببرند و در جاى ديگر بفروشند و بر واطى لازم است قيمتش را به صاحبش بدهد و اگر با حيوان حلال گوشتى مانند گاو و گوسفند نزديكى كنند، بول و سرگين آنها نجس مىشود و خوردن گوشت و آشاميدن شير آنها هم حرام است و هم چنين است نسل آنها، و بايد فورى آن حيوان را بكشند و بسوزانند و كسى كه با آن وطى كرده، پول آن را به صاحبش بدهد.
(مسأله 2641) بزغاله اگر از خوك به مقدارى كه گوشت و استخوانش قوت بگيرد شير بخورد، خود و نسلشان حرام مىشود و در صورتى كه مقدار شير خوردن كمتر از آن باشد لازم است استبراء شوند و پس از آن حلال مىگردند و استبراء آن اين است كه هفت روز از پستان بز يا گوسفند شير بخورند و اگر حاجت به شير نداشتند، هفت روز علف بخورند و حيوان نجاست خوار نيز