زياد گرفتن اشكال ندارد مگر اين كه قرض داده و شرط زيادى نموده باشد.
(مسأله 2297) اگر كسى از ديگرى طلبى دارد كه از جنس طلا و نقره يا كشيمنى و پيمانهاى نيست مىتواند آن را به شخص بدهكار يا ديگرى به كمتر فروخته ووجه آن را نقدا بگيرد، بنابر اين در زمان حاضر برات يا سفتههائى كه طلبكار از بدهكار گرفته است مىتواند آنها را به بانك يا به شخص ديگر به كمتر از طلب خود - كه در عرف آن را نزول كردن گويند - بفروشد و باقى وجه را نقدا بگيرد. زيرا كه اسكناسهاى معمولى با وزن و پيمانه معامله نمىشود.