بوده است.
شيخ مفيد (قدس سره) فرموده است: كه عبد الله در فضل و صلاح مشاراليه با لبنان بود، و روايت شده است كه داخل شد بر مردى از بنى اميه، آن مرد اموى خواست او را بكشد، عبد الله گفت مرا مكش تا من از براى تو شفاعت كنم نزد خداى، اموى گفت تو را اين مقام و مرتبه نيست پس او را زهر داد و شهيد كرد.
و عبد الله را پسرى است به نام اسمعيل كه علماى رجال او را از اصحاب حضرت صادق (عليه السلام) شمرده اند، و در شرح كافى ملا خليل [قزوينى] است كه عبد الله پسر امام محمد باقر (عليه السلام) را دخترى بوده مكناة به ام الخير كه چاه ام خير در مدينه منسوب به او است، وتاج الدين ابن زهره حسينى در " غاية الأختصار في اخبار البيوتات العلويه " گفته است كه على پسر امام محمد باقر (عليه السلام) دخترى داشت فاطمه نام تزويج كرد او را حضرت امام موسى كاظم (عليه السلام) و قبر على در بغداد در محلهء جعفريه در پشت سور بغداد واقعست.
محب الدين بن نجار مورخ در تاريخ خود گفته است: " مشهد طاهر در جعفريه است، و گفته است آن قريه ايست از اعمال خالص نزديك بغداد، ظاهر شد در آن قبرى قديم و بر آن سنگى بود كه بر آن نوشته شده بود: " بسم الله الرحمن الرحيم هذا ضريح الطاهر على بن محمدبن الحسين بن على بن ابيطالب (عليهما السلام) ".
و بقيهء سنگ از او جدا شده بود پس بنا كردند بر آن قبه اى از خشت پس از آن على بن نعيم شيخى، از مستوفيانى كه كتابت ديوان خاص با او بود آن را تعمير كرد وآراست و زينت كرد آن را و قنديلهايى از مس بر آن آويزان كرد و در آن صحنى باز و گشاده، بنا كرد، پس او بعد از اين تعميرات يكى از مشاهد و مزارات گشت.
مؤلف گويد: " آنچه مشهور است در زمان ما قبر على بن محمد باقر (عليه السلام) در ناحيهء كاشان در مشهد اردهال است (1) و معروفست به " شاهزاده سلطانعلى "، و تأييد مى كند بودنش را در اين مشهد آنچه در بحر الأنساب است كه فرمود: