دريا جواهر بگيرد، در صورتى بايد خمس آن را بدهد كه آنچه را بدست آورده به تنهائى يا با منفعتهاى ديگر كسب او از مخارج سالش زيادتر باشد.
(مسأله 1830) خمس ماهى و حيوانات ديگرى كه انسان بدون فرو رفتن در دريا مىگيرد در صورتى واجب است كه به تنهائى يا با منفعتهاى ديگر كسب او از مخارج سالش زيادتر باشد.
(مسأله 1831) اگر انسان بدون قصد اين كه چيزى از دريا بيرون آورد در دريا فرو رود، و اتفاقا جواهرى به دستش آيد، و بنابر احتياط واجب بايد خمس آن را بدهد.
(مسأله 1832) اگر انسان در دريا فرو رود و حيوانى را بيرون آورد و در شكم آن جواهرى پيدا كند چنانچه آن حيوان مانند صدف باشد كه نوعا در شكمش جواهر هست، بايد خمس آن را بدهد، و اگر اتفاقا جواهر بلعيده باشد، در صورتى خمس آن واجب است كه به تنهائى يا با منفعت‌هاى ديگر كسب او از مخارج سالش زيادتر باشد.
(مسأله 1833) اگر در رودخانه‌هاى بزرگ مانند دجله، و فرات فرو رود و جواهرى بيرون آورد، چنانچه در آن رودخانه جواهر عمل مىآيد، بايد خمس آن را بدهد.
(مسأله 1834) اگر در آب فرو رود و مقدارى عنبر بيرون آورد، بايد خمس آن را بدهد. بلكه چنانچه از روى آب يا كنار دريا بدست آورد بنابر احتياط خمس آن واجب است.
(مسأله 1835) كسى كه كسبش غواصى يا بيرون آوردن معدن است اگر خمس آنها را بدهد و چيزى از مخارج سالش زياد بيايد، لازم نيست دوباره خمس آن را بدهد.
(مسأله 1836) اگر بچه‌اى معدنى را بيرون آورد، يا گنجى پيدا كند، يا بواسطه فرو رفتن در دريا، جواهر بيرون آورد، خمس ندارد ولى اگر مال حلال مخلوط به حرام داشته ولى او بايد آن مال را تطهير نمايد.