با توجه به اين گونه نقل و انتقالها و گشت و گذارهاست كه در " رجال " عده اى با وصف " رحال "، " جوال " (سياح)، سافر الى الآفاق (جهانگرد)، طواف الأقاليم (سياح مناطق) شهرت يافته اند كه همگى مشعر بر كثرت سفر و كوچ نمودن براى دريافت حديث مى باشد.
پس با وجود اين همه تشويقها و ترغيبها بود كه جوامع حديثى به وجود آمدند، و با گسترش نيازهاى فكرى و معنوى جامعهء اسلامى، كتابهاى متنوع و جالب حديثى پا به عرصهء حيات گذارد، و براى سهولت استفاده، كتابهاى حديث به صورت موضوعى و متنوع عرضه گرديد، كه از ميان آنها چند كتاب حديثى زير از اشتهار و اعتبار خاصى برخوردارند:
1. اصول كافى و فروع و روضهء آن از ثقة الإسلام مرحوم كلينى (م 329 ه‍. ق) با 16099 حديث.
2. من لا يحضره الفقيه تأليف محمد بن على بن بابويه (شيخ صدوق) (م 381 ه‍. ق) با 9044 حديث.
3. تهذيب الأحكام در ده جلد، تأليف ابوجعفر محمد بن حسن معروف به شيخ طوسى (م 460) با 13590 حديث.
4. الاستبصار با 6531 حديث.
5. وسائل الشيعة تأليف شيخ حر عاملى (م 1104) با تقطيع احاديث و جا دادن هر حكم در باب خويش، با 35850 حديث.
6. الوافى تأليف محمد بن مرتضى، معروف به ملا محسن فيض كاشانى (م 1091).
7. بحار الأنوار تأليف مولى محمد باقر مجلسى (م 1110) در يكصد و ده جلد، در حدود 459500 حديث.
8. مستدرك الوسائل تأليف حاج ميرزا حسين نورى (م 1320) كه هم اكنون بخش اول آن در هجده جلد انتشار يافته است.
9. جامع احاديث الشيعة با اشراف و نظارت آية الله العظمى بروجردى، كه تاكنون 23 جلد از آن انتشار يافته است.