اگر دولتمندى را سعادت، مساعدت نمايد و به زيارت آن حضرت مشرف شود، زيارت به نوعى كند كه مذكور شد و اين زيارت نامه را بخواند كه در كتاب زيارت مخصوص آن حضرت آورده اند بعد از زيارت جدش موسى كاظم (عليه السلام) ". (1) 9. سبط بن جوزى هم در كتاب " التذكرة " درباره آن حضرت مى گويد:
" محمد جواد (عليه السلام) در سال 195 هجرى پا به عرصه حيات گذاشت و در سال 220 هجرى به سن 25 سالگى جهان را ترك نمود. او در علم و تقوى و پرهيزكارى و سخاوت همانند پدر بزرگوارش و در مسير او بود. او با لقب مرتضى وقانع ملقب مى گرديد. وفاتش در بغداد صورت گرفت و در مقابر قريش كنار قبر نياى بزرگش امام موسى بن جعفر مدفون گرديد و هم اكنون مورد زيارت، علاقه مندان قرار مى گيرد ". (2) 10. علامه ابن صباغ مالكى در اين باره مىنويسد:
" ابوجعفر محمد جواد (عليه السلام) در مدينه نوزدهم ماه رمضان، به سال 195 هجرى متولد گرديد. از نظر نسب، عاليترين تبار را دارد، چون او فرزند على فرزند موسى كاظم فرزند جعفر صادق فرزند محمد باقر فرزند على فرزند حسين فرزند على بن ابيطالب (عليه السلام) مى باشد.
او در بغداد جهان را ترك گفت و عامل تبعيد و جلب او به بغداد، معتصم خليفه عباسى بود كه او را از مدينه به بغداد خواست. او با همسر خود ام فضل دختر مأمون به بغداد وارد شد و تاريخ آن روز 28 محرم 220 بود كه در آخر ماه ذيقعده همان سال جهان را وداع گفت و در مقابر قريش كنار قبر نياى بزرگوارش، امام موسى بن جعفر مدفون گرديد.
هنگام رحلت 25 ساله بود.
همسرش در كاخ معتصم جزء حرم معتصم قرار گرفت. گفته مى شود كه او در اثر سم كشته شده است. فرزندانش به نام على، موسى، فاطمه، امامه، دو پسر و دو دختر از او به