پدرش امام هشتم (عليه السلام) بود و برادر ديگرى نداشت كه داعيهء امامت داشته باشد و غير از ايشان كسى را از دودمان علوى، شايستگى اين مقام و منصب نبود.
اينك چند نمونه از تصريحات امامت و پيشوايى ايشان به عنوان نمونه مى آوريم:
1. شيخ مفيد در كتاب " ارشاد " با سند پيوستهء خود از صفوان پسر يحيى كه از اصحاب امام هشتم (عليه السلام) بود نقل مى كند: " من به امام رضا (عليه السلام) عرض كردم، پيش از آن كه خداوند متعال ابوجعفر را (كنيه امام جواد (عليه السلام)) به شما عنايت فرمايد، مكرر مى گفتيد كه خداوند، پسرى به من عنايت خواهد فرمود. اكنون كه خداوند متعال چشمان ما را با وجود آن عزيز، روشن ساخته است، اين نكته را به ياد مى آورم كه خداوند آن روز را پيش نياورد اگر شما را در ميان خود، مشاهده نكنيم در چنين صورت، ما به كدام سو و به كدام پيشوا بايد پناهنده شويم؟ " امام، با دست خود به سوى ابو جعفر كه هنوز طفل خردسالى بيشتر نبود اشارت فرمودند، كه او جانشين من خواهد بود، دوباره به حضور امام عرض كردم: " فدايت گردم، ابو جعفر بيشتر از سه سال ندارد ".
فرمودند: " خردسالى در ابلاغ رسالت الهى، ايرادى ندارد! مگر عيسى بن مريم وقتى كه بر مقام رسالت و پيشوايى رسيد، بيشتر از سه سال داشت؟ " (1) 2. فرزند نجاشى به يكى از ياران امام رضا (عليه السلام) به نام " ابى نصر بزنطى " گفت كه اين سؤال را از امام رضا (عليه السلام) بپرسيد كه امامت و پيشوايى ملت، پس از امام چه كسى خواهد بود؟
امام در پاسخ او فرمودند: " امامت و پيشوايى پس از من، با پسرم خواهد بود. " اين كلام را امام وقتى ايراد فرمودند كه هنوز امام جواد (عليه السلام)، به دنيا نيامده بود و از طرفى مى دانيم كه امام، فرزند ديگرى جز او نداشت. (2) 3. جمعى در مدينه مسجد رسول الله، در اطراف على بن جعفر عموى امام جواد (عليه السلام)