13. روز انتقام " يوم العدل على الظالم، أشد من يوم الجور على المظلوم ". (1) " روز انتقام بر ستمگر، شديدتر از روزگار ظلم و ستم بر ستم كش مى باشد ".
شرح كوتاه: ظلم و ستم بر هر فردى، ناروا و ناخوشايند است، ولى از آنجايى كه هر عملى، عكس العملى دارد، و ظلم نيز اثر طبيعى خود را دربرخواهد داشت و روزگار پس گرفتن نتيجه ظلم، به خود ستمگر نيز، باز خواهد گشت، از آن رو، روز انتقام شديدتر از روز زور و ظلم خواهد بود، چون مظلوم، معمولا عادت تحمل ظلم را بر خود تحميل نموده است و خود را در برابر ستم، بردبار و مصون جلوه گر ساخته است، ولى ستمگر هرگز به چنين ستمها، تن در نداده و گرفتار اين قبيل آزارها و اذيتها نگرديده است، از اينرو رويارويى او، با نتيجهء طبيعى عمل نارواى خود، خيلى شديدتر و سخت تر و شكننده تر خواهد بود.
14. فضايل انسانى " من وثق بالله أراه السرور، ومن توكل على الله كفاه الامور، والثقة بالله حصن لايتحصن فيه الا المؤمن، والتوكل على الله نجاة من كل سوء وحرز من كل عدة. والدين عز والعلم كنز، والصمت نور، وغاية الزهد، الورع، ولا هدم للدين مثل البدع، ولا أفسد للرجال، من الطمع، وبالراعى، تصلح الرعية ".
" سرور واقعى، تنها با تكيه و اعتماد بر لطف خدا است. توكل و اعتماد بر خداوند موجب كفايت امور است. تكيه و اعتماد بر خداوند، قلعهء محكم هر فرد مؤمنى است كه مى تواند او را از هر ناروا و بدى، نجات دهد و از شر هر دشمن، مصون و محفوظ نگه دارد.
عزت و سربلندى واقعى، تنها مرهون عمل به احكام دين است. كنز واقعى، علم و دانش است. سكوت در برابر معصيت، نور الهى است. نتيجه ى زهد وورع، پرهيز از گناه است. هيچ امرى، شالودهء دين را همانند بدعت، ويران نمى سازد. هيچ چيز همانند طمع،