4. آسودگى از مكر خدا امام (عليه السلام) در مقام تربيت و خودسازى با استناد به قرآن مى فرمايد:
" تأخير التوبة اغترار، وطول التسويف خيرة، والأعتدال على الله هلكة، والأصرار على الذنب امن من مكرالله، فلا يأمن مكر الله الا الخاسرون ". (1) 5. گوش فرا دادن به سخنان ناروا امام جواد (عليه السلام) در مورد گوش فرا دادن به هر سخنى مى فرمايد:
" من أصغى الى ناطق، فقد عبده فإن كان الناطق عن الله فقد عبد الله، وان كان الناطق ينطق عن لسان ابليس، فقد عبد ابليس " و در قرآن مجيد آمده است كه خداوند به گناهكاران خواهد گفت: " الم أعهد اليكم يا بنى آدم ان لاتعبدو الشيطان انه لكم عدو مبين ". (2) فردى كه به سخنان گوينده اى گوش فرا مى دهد، در واقع به او ستايش مى ورزد، اگر گوينده از خدا صحبت مى كند، پس در واقع او به عبادت خدا پرداخته است و اگر از شيطان حرف مى زند، پس در واقع از ابليس، ستايش مى ورزد در صورتى كه خداوند متعال فرموده است: آيا از شما پيمان نگرفتيم كه بر شيطان پرستش نكنيد چون او دشمن آشكار شما است.
6. امام جواد (عليه السلام) و تعيين قطع دست " زرقان " رفيق صميمى ابن أبى داوود نقل مى كند، روزى ابن أبى داوود از مجلس معتصم عباسى برگشت، ديدم، بسيار محزون است، علت اندوهش را پرسيدم؟ گفت: اى كاش بيست سال پيش از اين مرده بودم و چنين روزى را نمى ديدم، گفتم:
قضيه چيست؟