بخش پنجم / خوشه‌هايى از علم و فضيلت و اخلاق او...
از امام جواد (عليه السلام) سخنان و تعاليم و رهنمودهاى فراوانى، نقل شده است ما در اين قسمت تلاش داريم، بخشى از تعاليم عاليهء آن بزرگوار را به عنوان تعلم خويشتن و تذكر و يادآورى به ديگر دوستان و شيفتگان مكتب مقدس آن بزرگوار، آورده باشيم تا اعمال و رفتار خود را، با موازين و معيارهاى آموزشى و تربيتى آن بزرگ بسنجيم و از ثمرات دنيوى واخروى آن بهره‌مند گرديم.
1. محبوبيت و ثروت واقعى " من استغنى بالله افتقر الناس اليه و من اتقى الله أحبه الناس ".
فردى كه تنها تكيه گاهش پروردگار باشد، به غناى واقعى مى رسد و ديگران به او نياز پيدا مى كنند، و هر آن كس كه تقوى و رستگارى را پيشهء خود، سازد، مردم او را از ته دل دوست مى دارند. (1) شرح كوتاه: اغلب مردم در زندگى خود، تكيه گاهها و اميدگاههايى پيدا مى كنند.
عده اى در اثر پندار غلط، چشم به افراد ذى نفوذ يا ثروتمند يا صاحبان جاه و رياست، مىدوزند، و آنان را تكيه گاه زندگى خود، قرار مى دهند، غافل از آنكه، امكانات زندگى آنان زوال پذير وفانى وعارضى است و خود آنان، در نياز مطلق به سر مى برند. به قول سعدى:
درويش و غنى بنده اين خاك درند * آنان كه غنى ترند، محتاج ترند پس، تنها تكيه گاه حقيقى كه هرگز فنا وزوال در او راه ندارد، ذات بارى تعالى است و كسى كه به سرچشمهء غنا و هستى ارتباط و اعتماد پيدا كند، هرگز نياز و احتياجى به اين و آن، نخواهد داشت، بلكه ضعيفان و ناتوانان هستند كه به او نيازمند خواهند بود.
و كسى كه راه تقوى و درستكارى پيش گيرد، با وجود آنكه نفع آن، عايد شخص خود