22. فضل بن شذان نيشابورى (م 260 ه‍. ق).
اينان هر كدام به گونه اى مورد تعقيب بودند، فضل بن شاذان از نيشابور بيرون كردند، عبد الله بن طاهر با او چنين رفتار نمود، سپس كتابهاى او را تفتيش كرد، چون مطالب آن كتابها درباره خداشناسى و توحيد بود، به او گزارش دادند ولى قانع نشد و گفت: مى خواهم عقيدهء سياسى او را نيز بدانم. (1) ابوتمام شاعر نيز از اين امر بى بهره نبود. اميرانى كه خود اهل شعر و ادب بودند، حاضر نبودند، شعر او را بشنوند و مانند ديگر شاعران مورد تشويق و تقدير قرار دهند. ابن ابى عمير اين عالم ثقه و بزرگ كه مراسيل او را همانند مسانيد دانسته اند سالها در زندان بود، تازيانه ها زدند تا اسامى هم مكتبان خود را بگويد و نگفت.
امام جواد (عليه السلام) و مهدى موعود (صلى الله عليه وآله و سلم) رسول خدا (صلى الله عليه وآله) و فاطمهء زهرا (س) و تمام پيشوايان معصوم (صلى الله عليه وآله و سلم) همه از آمدن مهدى موعود (عجل الله تعالى فرجه الشريف) خبر داده اند، مرحوم صدوق در كتاب " كمال الدين و تمام النعمة " اخبار آنها را در ابواب بيست و چهار تا سى و هشت نقل كرده است و مرحوم مجلسى نيز آنها را در بحار الانوار: ج 51، ص 65 تا 162 نقل مى كند، در اينجا به مناسبت زندگى حضرت جواد الائمة (عليه السلام) آنچه از آن بزرگوار دربار حضرت مهدى (عليه السلام) رسيده است نقل مى كنيم.
1. عبد العظيم حسنى (2) گويد: به خدمت مولايم محمد بن على بن موسى (عليه السلام)... رسيدم و مى خواستم در ارتباط با امام قائم (عليه السلام) از وى سؤال كنم. آيا او مهدى است يا غير از آن؟
آن حضرت پيش از من فرمودند: قائم از ما همان مهدى (عج) است كه واجب است در زمان غيبت، انتظار او را بكشند و در وقت ظهور از او اطاعت كنند، او فرزند سوم من است به خدايى كه محمد (صلى الله عليه وآله) را به نبوت برانگيخته و ما را به امامت مخصوص فرموده است: