رو به رو ديده بود بسيار مضطرب گرديد. او كه مى خواست با يك مسألة امام (عليه السلام) را سؤال پيچ كند و شخصيت او را در هم شكند، ناگهان خود را در غرقابى از پرسشهاى گيج كننده رو به رو مى يافت، زبانش بند آمد و عجزش آشكار گرديد، از پاسخ فرو ماند و دانشمندان و فقهاى حاضر در مجلس هم به احترام قاضى، سكوت اختيار كردند.
مأمون پيروزى پيشواى نهم را افتخار خود دانست و به درگاه ايزدى شكر و سپاس نمود. رو به مجلسيان گفت: " اين است همان ابن الرضا كه نمى خواستيد او را بشناسيد آيا اين آشنايى كافى است كه ديگر بار، لب به سخن اعتراض آميز باز نكنيد؟ " (1) مأمون رو به امام كرد و تقاضا نمود كه جواب سؤالات فقهى را خودتان بيان فرماييد تا همگان استفاده كنيم. پيشواى نهم با بيان شيواى خود، پاسخ تمام سؤالاتى را كه قاضى القضاة از حل آنها عاجز مانده بود و مى خواست به وسيلهء آن اعتبار پيشواى عاليقدر را در هم بشكند، براى همهء مجلس نشينان آشكار ساخت:
پاسخ سؤالات فقهى امام جواد (عليه السلام) در توضيح فروع مختلف مسألة چنين فرمودند:
" اگر شخص محرم، شكار را در خارج از محدودهء حرم انجام و شكار از پرندگان و بزرگ باشد، كفاره آن يك گوسفند است.
اگر در داخل حرم، مرتكب شود، كفاره آن دو برابر خواهد بود.
اگر بچه پرنده اى را در خارج از حرم شكار كند، او بايد كه يك بره، تازه از شير گرفته اى كه از شير باز شده باشد، كفاره دهد در صورتى كه در داخل حرم، صيد نمايد، يك بره از شير گرفته شده را و قيمت پرنده را نيز بايد بپردازد.
اگر حيوان شكار شده، الاغ وحشى باشد، كفاره آن گاو است.
اگر شتر مرغ باشد، كفاره آن يك شتر است.
اگر آهو باشد، يك گوسفند كفاره دارد.