دهد جانشين شما كيست؟ امام به ابو جعفر اشاره كردند و فرمودند: اين فرزندم.
گفتيم: با اين سن و سال؟
فرمودند: آرى با همين سن و سال، خداى متعال عيسى (عليه السلام) را حجت خويش قرار داد در حالى كه سه سال هم نداشت. (1) امامت آن بزرگوار امامت مانند نبوت موهبتى الهى است كه خداى متعال به بندگان برگزيده و شايسته ى خود، عطا فرموده است، و در اين موهبت، سن و سال دخالتى ندارد. شايد كسانى كه پيامبرى و امامت كودك خردسال را بعيد و ناممكن پنداشته اند، اين امور الهى و آسمانى را با مسائل عادى اشتباه گرفته اند و در يك رديف تصور نموده اند. در حالى كه اينطور نيست، امامت و نبوت به خواست خداى متعال وابسته است. و خداوند به بندگانى كه به علم نامحدود خويش، شايستگى آنان را براى چنين مقامى مى داند، عنايت مى كند، و هيچ اشكالى ندارد كه گاهى بنابر مصالحى، خداوند همه ى علوم را به كودكى خردسال عطا كند و او را در سنين كودكى، به پيامبرى مبعوث و يا به امامت امت به گمارد.
امام نهم حضرت جواد (عليه السلام)، در حدود هشت يا نه سالگى به مقام شامخ امامت رسيد.
" معلى بن محمد " مى گويد: پس از درگذشت امام رضا (عليه السلام)، امام جواد (عليه السلام) را ديدم، و در قد و اندام او دقيق شدم تا براى شيعيان بازگو كنم. در اين حال، آن حضرت نشستند و فرمودند:
اى معلى! خداوند در امامت نيز، همانند نبوت احتجاج كرده و فرموده است: " و اتيناه الحكم صبيا " (به يحيى در خردسالى نبوت داديم). (2) " محمد بن حسن بن عمار " مى گويد: