" آن كس كه ستمگر و ظالم است و آنكه معاونت و يارى او را به عهده دارد و آنكه بر ستم، رضايت و خشنودى دارد، همگى در امر ظلم و ستم، شريك و سهيم هم هستند و در عقوبت يكسان ".
شرح كوتاه: ظلم و ستم و تعدى به حقوق ديگران، يكى از معاصى و گناهان بزرگى است كه جز با بخشيدن وعفو ذى حق، قابل بخشش الهى نيست. در گسترش و توسعه ابعاد ظلم، تنها خود ستمگر مسئوليت اين عقوبت را ندارد، بلكه افرادى نيز كه در انعقاد آن سهمى هر چند اندك دارند، مسئول هستند. از اين رو امام جواد (عليه السلام) مى فرمايد: كسى كه كمك و يارى بر ستمگر نمايد، يا فردى كه خود عامل يا معاون ستم نيست، بلكه حدود شركت او در اين حد است كه قليا بر ستم او، رضايت و خشنودى دارد و در مقابل ستم از خود، و اجتماع خود دفاع و مبارزه نشان نمى دهد، او هم در عقوبت ستم و ستمكاران سهمى دارد، چون سكوت و رضايت او، ستمگران را جرى تر و متعدى تر مى سازد، و اين خود نوعى معاونت بر ستم به شمار مى آيد.
ميان دو كس جنگ چون آتش است * سخن چين بدبخت هيزم كش است 12. زينتها و آرايشها حديث شريفى است از آن بزرگوار كه ما فقط ترجمهء آن را مى آوريم:
عفت، زينت و زيور فقر است. شكرگزارى و سپاس، زينت ثروت و غنا است. بردبارى و تحمل، زينت گرفتارى وإبتلا است. تواضع و فروتنى، زينت بزرگوارى و بلندپايگى است.
فصاحت، زينت و آرايش سخن است. حفظ و نگهدارى، زينت حديث است. تواضع، زيور دانش و علم است. ادب، زينت عقل است. خوشرويى، زينت كرم و سخاوت است. ترك منت، زينت احسان و نيكوكارى است. خشوع و تدبر، زينت نماز است. زينت ورع و تقوى، ترك تمام آن چيزى است كه كوچكترين نفعى به حال خود نداشته باشد. (1)