در مدت عمر خود بيش از هزار نفر را خريدارى و در راه خدا و جلب رضايت و خشنودى او آزاد ساخته است ". (1) بذل و كرم آن بزرگوار يكى از مشخص ترين صفات بارز پيشواى هفتم ما سخاوت و بذل وجود و كرم اوست كه در راه خدا مبذول مى داشت. خاندان عصمت و طهارت به مال و ثروت و اندوخته‌هاى مادى از آن ديدگاه عنايت دارند كه وسيله‌اى است مى توان با آن، رضايت و خشنودى پروردگار را با سد جوع گرسنگان، و رفع نياز مستمندان و ايجاد سرور در قالب يتيمان يا تأمين رفاه عمومى مسلمانان و... جلب نمود و افرادى را در زندگى به نوائى رساند و گرنه خود امكانات مالى از ديدگاه آنان، اصالت نداشت و معمولا تراكم يا فراوانى آن فرد را از زندگى حقيقى و واقعيت حيات باز مى دارد و انسان را به صورت خدمتگزار و ابزار بى اراده ى خود در مى آورد كه به طور يقين هدف خلقت آن نبوده است، بر اين اساس است كه سيره نويسان بى طرف، اتفاق نظر دارند كه امام موسى بن جعفر (عليه السلام) يكى از چهره‌هاى معروف سخاوت و كرم عصر خود بود و امكانات مالى خود را كه محصول دسترنج خود بود كه از راه كشاورزى و زراعت عايد او مى شد در اختيار نيازمندان و بيچارگان واقعى اجتماع قرار مى داد. به ترتيبى كه بخشش ها و كرامت‌هاى آن بزرگوار در اعماق دل‌هاى مردم ريشه دوانده بود كه در مدينه به صورت ضرب المثلى شيوع داشت، گاهى در گفتگوها به همديگر مى گفتند: " تعجب از كسى است كه كيسه ى بذل و بخشش موسى بن جعفر به او رسيده باشد ولى باز هم اظهار فقر و تنگ دستى بنمايد ". (2) او سعى و كوشش داشت كارى را كه براى خدا انجام مى دهد بيرون از دائرهء ديد مردم باشد و جز خداوند متعال كسى از آن آگاهى و اطلاع نداشته باشد.
بهترين فرصت براى انجام چنين نيت، را شبها را انتخاب كرده بود. او عطايا و كمك‌هاى