2. تلاش در راه معاش امام درباره ى تلاش در راه كسب روزى مشروع و حلال و معيشت سالم فرمود: " كسى كه از پى روزى حلال برود تا خود و خانوادهء خود را بهره‌مند سازد، اجر او در پيشگاه الهى همانند اجر سربازى است كه در راه خدا جهاد مى كند ". (1) شرح كوتاه:
عبادت در اسلام، معناى وسيع و گسترده‌اى دارد كه شامل عناوين گوناگون و فعاليت‌هاى مختلف زندگى، مىگردد. تمام فعاليت‌هايى كه خشنودى و رضاى الهى در آن نهفته باشد. خود عبارت و كرنش در برابر خدا است: فرد با ايمانى كه به عنوان عبادت در كتاب خلقت، مطالعه كند و با پى بردن به اسرار آفرينش، راه تعالى و تكامل علمى و معنوى را به پيمايد و فكر خود را در آن روش هائى به كار اندازد كه مرضى خدا است خود مأجور است و در حال عبادت و ستايش. فرد با ايمانى كه با نيت عبادت به فعاليت‌هاى اقتصادى و رفاهى دست مى زند و در پرتو سعى و كوشش خود، اندوخته اى به دست مى آورد كه زندگى شرافت مندانه‌اش را تأمين سازد و از فعاليت ها و كوشش‌هاى او، عائله ى خود و ديگران را هم منتفع سازد عابد است و مجاهد. فرد با ايمانى كه با تحصيل علم و دانش راهگشاى مشكلات ضرورى دينى يا دنيوى مردم است عابد است و ستايش‌گر و هميشه در سنگر اطاعت و عبادت حق. مهم تر از آن امروز دهكده عمومى جهانى به عنوان يك واحد تلقى شده است ملتى كه كار و تلاش نداشته باشد از قافله عقب است و در معادلات سياسى و اجتماعى نيز در آخر خط قرار مى گيرد و به صورت " تو سرى خور " درمىآيد.
تلاش و كوشش رمز تعالى و ترقى و سرفرازى ملل محسوب مىگردد. (2)