2. فقر و مسكنت و بيچارگى، به سراغ تو نيايد.
3. شكنجه و ناراحتى و شمشير دين هرگز به فرق تو نرسد.
تو كاملا آگاه باش! هر فردى كه مؤمنى را شادمان و خشنود سازد نخست خدا را راضى ساخته است در مرتبه دوم پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) را خوشحال ساخته است و در نهايت ما اهل بيت را مسرور نموده است. (1) ابن يقطين هنگامى كه امام به عراق آمد مجددا ناراحتىهاى روحى خود را با امام در ميان گذاشت و مجددا از پيشگاه ارجمندش مسئلت نمود كه استعفاى او را بپيذيرد و اجازهء ترك شغل دهد. امام فرمود: على! خداوند متعال را در دستگاههاى ظلم و ستم، اولياء و دوستانى هست كه خداوند به وسيله ى آنان، از دوستان خود، حمايت و دفاع مى نمايد و تو از آن افراد هستى.
نجات از توطئه امام هفتم در اثر لياقت و تقوى و ايمان قلبى على بن يقطين علاقه خاصى به او داشت و هميشه سلامت و آسودهگى او را مد نظر قرار مى داد و بارها در حق او دعا نموده بود به حدى كه روز عيد قربان هم او را فراموش نكرد و در حق او دعا نمود به بركت دعاى آن بنده صالح و شايسته خدا، او در آن پست حساس و پرخطر خود، بارها از توطئه و خطر نجات پيدا كرد كه دو مورد آن را بازگو مى كنيم:
1. خلعت خليفه:
هارون در موارد گوناگون او را مورد عنايت و محبت خود قرار مى داد و لباس و اشياء گرانبها هديه مى داد روزى به عنوان انعام لباس بسيار فاخر و زربافى كه مخصوص خلفاء و رجال بود به او هديه كرد و دربارهء نگهدارى و محافظت آن توصيه و تأكيد خاص نمود. او لباس را با مبلغى پول به پيشگاه امام فرستاد امام لباس را برگرداند و به او توصيه نمود كه آن را محفوظ داشته باشد. روزى به آن احتياج شديد پيدا مى كند.
على بن يقطين پس از دريافت نامه و سفارش امام، آن لباس را در صندوق جا داد و مهر