بخش اول / فضايل اخلاقى و معنوى امام (ع)...
سرچشمه فضيلت پيشوايان معصوم (عليه السلام) هر كدام به نوبت خود منبع فضائل و مناقب و آموزگاران واقعى فضيلت و شرف و اصول انسانيت هستند، آنان پايه گذاران تمدن واقعى و پىافكنان اصول معاشرت و روابط صحيح و سالم اجتماعى مىباشند. همگان از يك نور سرچشمه گرفته‌اند و در يك مكتب تربيتى الهى، پرورش يافته اند و رو به يك سو و يك هدف گام مىسپرند و غايت زندگى آنان تحكيم مبانى انسانى و تشييد اصول الهى و آسمانى است پس ذكر فضيلت ويژه به هر كدام از پيشوايان معصوم (عليه السلام) به معنى سلب آن از ديگران نيست بلكه به مقتضاى عصر و به اقتضاى شرائط تبليغ و امر به معروف و آمادگى روحى مردم هر دوره، باعث ظهور فضائل و مناقب بيشتر ويژه گرديده است كه در دوران‌هاى ديگر آن ويژگى ها وجود نداشته است. به عنوان نمونه مى توان به شجاعت على (عليه السلام) و فرزندان ارجمندش، امام حسن (عليه السلام) و امام حسين (عليه السلام) اشاره نمود، آنان عصر پيامبر اسلام را درك كردند و با كفار و مشركين و دشمنان ومارقين وقاسطين و ناكثين روبرو گشتند و برخورد آنان با شمشير و صحنه‌هاى جنگ و ستيز بيشتر بوده است: از آن رو ظهور و شجاعت و صلابت و روح سلحشورى و جهاد در آنان بيشتر از ديگر فضائل معنوى به ثبت رسيده است تا ديگر پيشوايان معصوم (عليه السلام). از اين رو صفات و فضائلى كه اكنون در اين بخش مى آوريم در ديگر پيشوايان هم وجود داشته است چه ظاهر شده باشد يا نه.
علم و دانش او خاندان عصمت و طهارت از پايه گذاران علوم و دانش‌هاى حقيقى به شمار مى آيند كه با روشنگرى ها و راهنمايى‌هاى خود كه از روى علم و حكمت و جهان بينى عميق معنوى و