تكامل شيعيان و استقلال فرهنگى و علمى آنان وارد سازد ولى غافل از آن، حقيقت و نيروى باطنى فقه جعفرى به رشد و تكامل سير طبيعى خود ادامه مى داد و عواطف و دل ها را به سوى خود جلب مى نمود به حدى كه با زندانى ساختن امام و بازداشت او نه تنها وقفه اى به عمل نيامد بلكه برعكس نفوذ امام در دل ها بيشتر قوت گرفت و محروميت او، بيشتر عامل محبوبيت امام گرديد.
جمعى ديگر معتقدند كه هدف هارون از بازداشت امام آن بود كه روابط و اتصالات و رفت و آمدهاى او را تحت نظر قرار دهد و از تمركز نيروهاى علويان كه امام حكم مغز متفكر آنها را داشت جلوگيرى به عمل آورد و اين امر نيز علاوه بر آنكه سودى به حال هارون نداشت بلكه شدت عمليات علويان را چندين برابر مى نمود و آنان را از روى انتقام گيرى هم بود متشكل تر و مصمم‌تر مى ساخت به حدى كه قوى ترين مانع و سد راه خلافت گرديدند.
استقامت و پايدارى آن چه بيش از هر چيز مورخين و سيره نويسان اسلامى را به تحير و شگفت وا داشته است استقامت و پايدارى آن بزرگوار است كه به هيچ ترتيب زير بار تمنا و خواهش جباران و ستمگران نرفت و مدت طولانى را با كمال سربلندى و فرزانگى در زندان سپرى ساخت.
و با اين پايدارى حيرت آور بزرگ ترين سند افتخار و پايدارى رزمندگان تشيع را در جهان تثبيت و مسجل نمود:
يعقوبى در تاريخ خود مى نويسد: پس از اقامت طولانى امام موسى بن جعفر (عليه السلام) در زندان‌هاى هارون صورت گرفت يكى از دوستان امام عرض نمود: " اگر نامه اى به يكى از مقامات نزديك هارون به نويسى در استخلاص شما مؤثر خواهد بود ".
امام در پاسخ او جواب محكم و قاطعى داد كه از تصميم و اراده قهرمانى و الهى او حكايت ها دارد. فرمود: " پدرم از پدران خود چنين نقل كرده است: خداوند متعال به داود پيامبر وحى نازل فرمود كه اگر بنده اى جز من (خداوند) به يكى از افراد بشر، متوسل و