از باب عقوبت لباس زيباى انسانيت از ايشان گرفته شده و به صورت حيواناتى كه صفات آنها در آنان غالب و حاكم بود مصور شدند. به عبارت ديگر آنان انسانى بودند به صورت حيوان و از حقيقت انسانيت خارج نشده بودند. و در حديث از حضرت ابى جعفر (ع) روايت شده كه چون اصحاب سبت به صورت ميمون و خوك مسخ شدند گروهى به قريه ايشان وارد شدند و آنان اقارب و خويشان خود را شناختند و كسانى كه آنان را نهى از آن عمل نموده بودند ايشان را نكوهش كردند كه آيا ما شما را از معصيت باز نداشتيم. و در تفسير عسكرى است كه واردين به آن قريه به مسوخات مىگفتند تو فلان كس نيستى چشمش اشك مىزد و با سر اشاره مىكرد يعنى تصديق مىكرد آرى من فلانى هستم.
و در روايات عديده وارد شده كه مسوخات سه روز بيش در دنيا نماندند و پس از سه روز مردند و آنچه مانند ايشان امروز ديده مىشود حيواناتى هستند نظير آنها.
مصمم حسب محرك "مشروع قادتنا" لمعالجة النصوص والمفاهيم. http://qadatona.org