الحسين بن على (عليها السلام) ". هيچ يك از خاندانهاى عرب و عجم داراى چنين نسب شريفى نيستند ". (1) 2. سبط بن جوزى (581 - 654).
3. محمد بن طلحه شافعى (582 - 652 ه‍): صاحب كتاب " مطالب السؤل في مناقب آل الرسول " مى گويد: " اين محمد، ابوجعفر ثانى (عليه السلام) است و در ميان پدرانش، ابوجعفر نخستين محمد مشخص نشد و او باقر بن على (عليه السلام) است. حضرت جواد (عليه السلام) همنام امام باقر و هم كنيهء او، و نام پدرش مانند نام پدر امام باقر (عليه السلام)، على است. و براى اين كه شناخته شود، به " ابوجعفر ثانى " معروف شده است وى اگر چه از لحاظ سن كوچك بود، ولى از لحاظ ميزان شخصيت بزرگ و موقعيتش بلند، و مناقب و فضائل او فراوان است ". (2) 4. شبلنجى شافعى (از علماى قرن سيزدهم): مؤلف كتاب " نور الأبصار في مناقب آل بيت النبى المختار ". ضمن بيان مطالب كتاب " مطالب السؤل " و ذكر نمونه‌هاى ديگرى از كرامات امام جواد (عليه السلام) مى افزايد:
" مأمون پيوسته شيفتهء علم و اخلاق او بود، زيرا با وجود كمى سن، فضل و علم و كمال عقل خود را به نحو شايسته اى نشان مى داد و بدين وسيله آثار عظمت خويش را آشكار مى ساخت، از اينرو تصميم به تزويج دخترش ام الفضل با او گرفت ". (3) 5. ابن صباغ مالكى (م 857 ه‍): از علماى بزرگ مذهب مالكى، مؤلف كتاب " الفصول المهمة في معرفة أحوال الأئمة " دربارهء امام جواد (عليه السلام) مى نويسد:
" او " ابوجعفر ثانى " است به لحاظ اين كه امام محمد باقر (عليه السلام) نيز مكنى به ابوجعفر و موسوم به محمد بود، بدين ترتيب اسم و كنيهء حضرت جواد (عليه السلام) با جدش حضرت باقر (عليه السلام) يكسان بود و لذا حضرت جواد (عليه السلام) به " ابوجعفر الثانى " شناخته مى شد اگر چه او خرد سال