خدا و رسول (صلى الله عليه وآله) به مردى بعد از مردى تا كار به صاحبش برسد:
" أترون الوصى منا يوصى إلى من يريد؟! لاوالله و لكن عهد من الله ورسوله لرجل فرجل حتى ينتهى الامر إلى صاحبه ".
و در روايت ديگرى آن حضرت به معاوية بن عمار فرمودند:
" ان الإمامة عهد من الله عزوجل معهود لرجال مسمين ليس للإمام أن يزويها عن الذى يكون من بعده ". (1) بنابراين، در اين مسأله كمى و زيادى سن مطرح نيست و اين كه امام جواد صلوات الله عليه به وقت رحلت پدر بزرگوارش هفت يا هشت ساله بود و بيست و پنج سال عمر كرد، ضررى به امامت او ندارد. خداوند دربارهء يحيى بن زكريا فرموده: " وآتيناه الحكم صبيا ". (2) حضرت عيسى (عليه السلام) در حين ولادت به سخن درآمد و به صريح [بيان] قرآن فرمود: " إنى عبد الله آتانى الكتاب وجعلنى نبيا " (3) مىبينيم كه هر دو در كودكى به مقام نبوت رسيده‌اند.
صفوان بن يحيى مى گويد: به امام رضا (عليه السلام) گفتم: پيش از آنكه خداوند، ابوجعفر (عليه السلام) را به شما عطا فرمايد، در جواب ما مى فرموديد: خداوند پسرى به من عطا خواهد فرمود، اكنون كه خداوند عطا فرموده و چشم ما را روشن كرده است، خدا مرگ شما را براى ما پيش نياورد، ولى اگر واقعه اى پيش آيد، امام كه خواهد بود؟
حضرت اشاره به ابى جعفر (عليه السلام) كردند كه در مقابلش ايستاده بودند. گفتم: فدايت شوم، اين سه ساله است؟ فرمودند: سه ساله بودن چه ضررى دارد، عيسى بن مريم در كمتر از سه سالگى، حجت خدا بود (4) و در روايت ديگر آن حضرت، به سائلى كه در اين باره سؤال كرده بود، فرمودند: " ان الله سبحانه بعث عيسى بن مريم رسولا نبيا صاحب شريعة مبتدأة