به آنجا رسانده يا نه وضوى او صحيح است.
(مسأله 302): اگر در بعضى از اعضاء وضوء مانعى باشد كه گاهى آب به خودى خود زير آن مىرسد، و گاهى نمىرسد، و انسان بعد از وضو شك كند كه آب زير آن رسيده يا نه، چنانچه بداند موقع وضو ملتفت رسيدن آب به زير آن نبوده، احتياط مستحب آنست كه دوباره وضو بگيرد.
(مسأله 303): اگر بعد از وضو چيزى كه مانع از رسيدن آب است در اعضاء وضو ببيند، و نداند موقع وضو بوده يا بعد پيدا شده، وضوى او صحيح است، ولى اگر بداند كه در وقت وضو ملتفت آن مانع نبوده، احتياط مستحب آنست كه دوباره وضو بگيرد.
(مسأله 304): اگر بعد از وضو شك كند چيزى كه مانع رسيدن آبست در اعضاء وضو بوده يا نه وضو صحيح است.
احكام وضو (مسأله 305): كسى كه در كارهاى وضو و شرائط آن مثل پاك بودن آ ب و غصبى نبودن آن خيلى شك مىكند، بايد به شك خود اعتنا نكند.
(مسأله 306): اگر شك كند كه وضوى او باطل شده يا نه، بنا مىگذارد كه وضوى او باقى است، ولى اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته باشد و بعد از وضو رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند بول است يا چيز ديگر، وضوى او باطل است.
(مسأله 307): كسى كه شك دارد وضو گرفته يا نه بايد وضو بگيرد.
(مسأله 308): كسى كه مىداند وضو گرفته و حدثى هم از او سر زده، مثلا بول كرده، اگر نداند كدام جلوتر بوده، چنانچه پيش از نماز است بايد