شهادت آنان سبب پاك‌ شدن باشد آن چيز پاك است، و هم چنين است اگر كسى كه چيز نجس در اختيار او است بگويد آن چيز پاك شده و مورد اتهام هم نباشد، يا مسلمانى چيز نجسى را آب كشيده باشد، اگر چه معلوم نباشد درست آب كشيده يا نه.
(مسأله 229): كسى كه وكيل شده است لباس انسان را آب بكشد، اگر بگويد آب كشيدم و انسان بگفته او اطمينان پيدا كند آن لباس پاك است.
(مسأله 230): اگر انسان حالى دارد كه در آن كشيدن چيز نجس يقين پيدا نمىكند اگر به همان نحوى كه افراد متعارف آب مىكشند رفتار نمايد كفايت مىكند.
12 - رفتن خون متعارف (مسأله 231): خونى كه در جوف ذبيحه بعد از كشتن آن بطريق شرعى باقى مىماند، چنانچه خون به مقدار متعارف خارج شده باشد پاك است، چنان كه در مسأله (98) گذشت.
(مسأله 232): حكم سابق بنابر احتياط مختص به حيوان حلال گوشت است، و در حيوان حرام گوشت جارى نيست، بلكه بنابر احتياط استحبابى در اجزاء محرمه از حيوان حلال گوشت نيز جارى نيست.
احكام ظرفها (مسأله 233): ظرفى كه از پوست سگ يا خوك يا مردار ساخته شده، آشاميدن و خوردن چيزى از آن ظرف در صورتى كه رطوبتى موجب