مىتواند زكات هر كدام از خوب، و بد را از خود آن بدهد، ولى بنابر احتياط نمىتواند زكات همه را از قسمت بد بدهد و بهتر آنست كه زكات همه را از طلا و نقره خوب بدهد.
(مسأله 1914): پول طلا و نقره‌اى كه بيشتر از اندازه معمول فلز ديگر دارد، اگر به آن پول طلا و نقره بگويند در صورتى كه به حد نصاب برسد زكاتش واجبست، هر چند خالصش به حد نصاب نرسد، ولى اگر به آن پول طلا و نقره نگويند وجوب زكات در آن محل اشكال است، هر چند خالصش به حد نصاب برسد.
(مسأله 1915): اگر پول طلا و نقره‌اى كه دارد به مقدار معمول، فلز ديگر با آن مخلوط باشد، چنانچه زكات آن را از پول طلا و نقره‌اى كه بيشتر از معمول فلز ديگر دارد يا از پول غير طلا و نقره بدهد ولى بقدرى باشد كه قيمت آن، به اندازه قيمت زكاتت باشد كه بر او واجب است، اشكال ندارد.
زكات شتر و گاو و گوسفند (مسأله 1916): زكات شتر و گاو و گوسفند غير از شرطهائى كه گفته شد يك شرط ديگر هم دارد، و آن اين است كه حيوان در تمام سال از علف بيابان بچرد، پس اگر تمام سال يا مقدارى از آن علف چيده شده بخورد، يا در زراعتى كه ملك او يا ملك كس ديگر است بچرد زكات ندارد. ولى اگر تمام سال يك روز يا دو روز از علف مالك بخورد، زكات آن واجب مىباشد، ولى در وجوب زكات در شتر و گاو و گوسفند بنابر احتياط شرط نيست كه در تمام سال حيوان بيكار باشد، بلكه چنانچه در آبيارى يا شخم زنى يا مانند آن از آنها استفاده شود، بايد بنابر احتياط زكات آنها را داد.