ترشى و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمىكند.
(مسأله 1589): فرو بردن اخلاط سر و سينه، تا به فضاى دهان نرسيده اشكال ندارد، ولى اگر داخل فضاى دهان شود، احتياط واجب آنست كه آن را فرو نبرند.
(مسأله 1590): اگر روزه‌دار بقدرى تشنه شود كه بترسد از تشنگى بميرد يا به او ضررى برسد يا آن كه به سختى بيفتد، كه قابل تحمل نيست، مىتواند باندازه‌اى كه ترس از اين امور بر طرف شود آب بياشامد ولى روزه او باطل مىشود و اگر ماه رمضان باشد، بايد بنابر احتياط لازم بيشتر از آن نياشامد و در بقيه روز از بجا آوردن كارى كه روزه را باطل مىكند خوددارى نمايد.
(مسأله 1591): جويدن غذا براى بچه يا پرنده و چشيدن غذا و مانند اينها كه معمولا به حلق نمىرسد، اگر چه اتفاقا به حلق برسد، روزه را باطل نمىكند، ولى اگر انسان از اول بداند كه به حلق مىرسد، روزه‌اش باطل مىشود و بايد قضاى آن را بگيرد، و كفاره هم بر او واجب است.
(مسأله 1592): انسان نمىتواند براى ضعف، روزه را بخورد، ولى اگر ضعف او به قدريست كه معمولا نمىشود آن را تحمل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد.
2 - جماع (مسأله 1593): جماع روزه را باطل مىكند، اگر چه فقط به مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد.
(مسأله 1594): اگر كمتر از مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منى هم