كسى كه مىخواهد آن را بپوشد معمول نيست، در صورتى كه موجب هتك حرمت و خوارى او باشد حرام است، ولى اگر با آن لباس نماز بخواند هر چند ساترش فقط آن باشد نمازش صحيح است.
(مسأله 854): اگر مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه بپوشد در صورتى كه زى خود قرار دهد بنابر احتياط حرام است ولى نماز خواندن با آن در هر صورت صحيح است.
(مسأله 855): كسى كه بايد خوابيده نماز بخواند اگر لحافش از اجزاء حيوان درنده - بلكه مطلق حيوان حرام گوشت بنابر احتياط لازم - باشد يا نجس يا از ابريشم باشد در صورتى كه پوشيدن بر آن صدق كند، نماز در آن نيز جائز نيست، ولى مجرد روى خود كشيدن آن‌ عيبى ندارد و ضرر به نماز نمىرساند و اما تشك به هر حال عيب ندارد، مگر اين كه مقدارى از آن را به خود بپيچد كه در عرف پوشيدن گفته شود، در اين صورت حكم آن حكم لحاف است.
مواردى كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد (مسأله 856): در سه صورت كه تفصيل آنها بعدا گفته مىشود، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است: ((اول)) آن كه بواسطه زخم يا جراحت يا دملى كه در بدن او است. لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد. ((دوم)) آن كه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم (كه تقريبا به اندازه بند سر انگشت ابهام - شست - مىشود) به خون آلوده باشد. ((سوم)) آن كه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، و نيز در يك صورت اگر لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحيح است: و آن صورت آنست كه لباسهاى كوچك او