و كمال و تقوى در صف اول بايستند.
(مسأله 1492): مستحب است صفهاى جماعت منظم باشد و بين كسانى كه در يك صف ايستاده‌اند فاصله نباشد و شانه آنان رديف يكديگر باشد.
(مسأله 1493): مستحب است بعد از گفتن ((قد قامت الصلاة)) مأمومين برخيزند.
(مسأله 1494): مستحب است امام جماعت حال مأمومى را كه از ديگران ضعيف‌تر است رعايت كند و قنوت و ركوع و سجود را طول ندهد، مگر بداند همه كسانى كه به او اقتدا كرده‌اند مايلند.
(مسأله 1495): مستحب است امام جماعت در حمد و سوره و ذكرهائى كه بلند مىخواند، صداى خود را بقدرى بلند كند كه ديگران بشنوند، ولى بايد بيش از اندازه صدا را بلند نكند.
(مسأله 1496): اگر امام در ركوع بفهمد كسى تازه رسيده و مىخواهد اقتدا كند مستحب است ركوع را دو برابر هميشه طول بدهد و بعد بايستد، اگر چه بفهمد كس ديگرى هم براى اقتدا وارد شده است.
چيزهائى كه در نماز جماعت مكروه است (مسأله 1497): اگر در صفهاى جماعت جا باشد، مكروه است انسان تنها بايستد.
(مسأله 1498): مكروه است مأموم ذكرهاى نماز را طورى بگويد كه امام بشنود.
(مسأله 1499): مسافرى كه نماز ظهر و عصر و عشا را دو ركعت