شرائط لباس نمازگزار (مسأله 806): لباس نمازگزار شش شرط دارد: ((اول)) آن كه پاك باشد. ((دوم)) آن كه مباح باشد. ((سوم)) آن كه از اجزاء مردار نباشد. ((چهارم)) آن كه از حيوان حرام گوشت نباشد ((پنجم و ششم)) آن كه اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابريشم خالص و طلا باف نباشد. و تفصيل اينها در مسائل آينده گفته مىشود.
(مسأله 807): ((شرط اول)) لباس نمازگزار بايد پاك باشد، و اگر كسى در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
(مسأله 808): كسى كه از روى تقصير نمىداند با بدن و لباس نجس نماز باطل است، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، بنابر احتياط لازم، نمازش باطل مىباشد.
(مسأله 809): اگر بواسطه ندانستن مسأله از روى تقصير چيز نجس را نداند نجس است، مثلا نداند عرق كافر نجس است و با آن نماز بخواند نمازش بنابر احتياط لازم باطل است.
(مسأله 810): اگر كسى يقين دارد كه بدن يا لباسش نجس نيست و بعد از نماز بفهمد نجس بوده نمازش صحيح است.
(مسأله 811: اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است، و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد، چنانچه فراموشى او از روى اهمال و بى اعتنائى بوده بايد بنابر احتياط لازم نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد، و در غير اين صورت لازم نيست نماز را دوباره بخواند ولى اگر در ميان نماز يادش بيايد بايد بدستورى كه در مسأله بعد گفته مىشود عمل كند.