شرائط استفادهاى كه مال را براى آن اجاره مىدهند (مسأله 2195): استفادهاى كه مال را براى آن اجاره مىدهند چهار شرط دارد: ((اول)) آن كه حلال باشد. بنابر اين اجاره دادن دكان براى شراب فروشى يا نگهدارى شراب و كرايه دادن حيوان براى حمل و نقل شراب باطل است. ((دوم)) آن كه آن عمل در نظر شرع بطور مجان واجب نباشد، و از اين قبيل است - بنابر احتياط - ياد دادن مسائل حلال و حرام و تجهيز اموات پس اجير شدن براى اينها جائز نيست. و بنابر احتياط معتبر است كه پول دادن براى آن استفاده در نظر مردم بيهوده نباشد. ((سوم)) اگر چيزى را كه اجاره مىدهند چند فائده داشته باشد استفادهاى كه مستأجر بايد از آن بكند معين نمايند، مثلا اگر حيوانى را كه سوارى مىدهد، و بار مىبرد، اجاره دهند، بايد در موقع اجاره معين كند كه فقط سوارى يا باربرى آن، مال مستأجر است يا همه استفادههاى آن. ((چهارم)) مقدار استفاده را معين نمايند، و اين يا به تعيين مدت است مانند اجاره خانه و دكان و يا به تعيين عمل است مانند آن كه با خياط قرار بگذارند كه لباس معينى را بطور مخصوصى بدوزد.
(مسأله 2196): اگر ابتداى مدت اجاره را معين نكنند، ابتداى آن بعد از خواندن صيغه اجاره است.
(مسأله 2197): اگر خانهاى را مثلا يك ساله اجاره دهند، و ابتداى آن را يك ماه بعد از خواندن صيغه قرار دهند، اجاره صحيح است، اگر چه موقعى كه صيغه مىخوانند خانه در اجاره ديگرى باشد.
(مسأله 2198): اگر مدت اجاره را معلوم نكند و بگويد هر وقت در خانه نشستى اجاره آن، ماهى ده تومان است اجاره صحيح نيست.