است و شير را نجس مىكند.
(مسأله 101): اگر خونى كه از لاى دندانها مىآيد، بواسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، اجتناب از آب دهان لازم نيست.
(مسأله 102): خونى كه بواسطه كوبيده شدن، زير ناخن يا زير پوست مىميرد، اگر طورى شود كه ديگر به آن خون نگويند پاك و اگر به آن خون بگويند و ظاهر گردد نجس است. پس چنانچه ناخن يا پوست سوراخ شود اگر بيرون آوردن خون و تطهير محل جهت وضو يا غسل مشقت زياد دارد بايد تيمم نمايد.
(مسأله 103): اگر انسان نداند كه خون زير پوست مرده يا گوشت بواسطه كوبيده شدن به آن حالت در آمده پاك است.
(مسأله 104): اگر موقع جوشيدن غذا ذره‌اى خون در آن بيفتد، تمام غذا و ظرف آن بنابر احتياط لازم نجس مىشود، و جوشيدن و حرارت و آتش پاك كننده نيست.
(مسأله 105): زردابه‌اى كه در حال بهبودى زخم در اطراف آن پيدا مىشود، اگر معلوم نباشد كه با خون مخلوط است، پاك مىباشد.
6، 7 - سگ و خوك (مسأله 106): سگ و خوكى كه در خشكى زندگى مىكنند حتى مو و استخوان و پنجه و ناخن و رطوبتهاى آنها نجس است، ولى سگ و خوك دريائى پاك است.